2. italijanska armija

⚔️ 31. 3. 1941. Italijanski Generalštab kraljevske vojske izdao Komandi italijanske 2. armije direktivu o operacijama protiv Jugoslavije, u kojoj je postavljen osnovni zadatak: u prvo vreme osigurati odbranu. julijske i zadarske granice, a zatim, posle prodora nemačkih trupa ka Zagrebu, preći u napad do linije Jajce-Split.

⚔️ 11. 4. 1941. Otpočeo opšti napad italijanske 2. armije na frontu od Jesenica do Sušaka.

⚔️ 11. 4. 1941. Jedinice italijanske 2. armije bez jačeg otpora zauzele Ljubljanu, Vrhniku, Jesenice, Sušak, Bakar i Delnice, dok su napadi južno od Snežnika odbijeni protivnapadom jedinica jugoslovenskog Rišnjačkog odreda.

⚔️ 17. 4. 1941. Delovi italijanske 9. armije ušli u Nikšić, Cetinje, Kotor, Bileću i Trebinje i u Dubrovniku se spojili sa jedinicama italijanske 2. armije.

⚔️ 17. 5. 1941. Štab italijanske 2. armije premešten iz Sušaka u Karlovac.

⚔️ 19. 7. 1941. Komanda italijanske 2. armije naredila štabovima korpusa da, zbog širenja ustanka na području NDH, preduzmu potrebne mere radi eventualne okupacije demilitarizovane zone (teritorije između anektiranih primorskih predela i demarkacione linije).

⚔️ 26. 8. 1941. U Zagrebu vođeni razgovori između poglavnika NDH Ante Pavelića i komandanta italijanske 2. armije generala Vitoria Ambrozija, u kojima je utvrđen plan o ponovnoj italijanskoj okupaciji II i III zone.

⚔️ 7. 9. 1941. Komandant italijanske 2. armije izdao proglas o preuzimanju vojne i civilne vlasti u II i III zoni NDH.

⚔️ 10. 9. 1941. Komanda italijanske 2. armije premeštena iz Karlovca u Sušak.

⚔️ 1. 3. 1942. Komanda italijanske 2. armije izdala cirkular o načinu vođenja borbe protiv NOP odreda i o postupku prema stanovništvu (da se porodice partizana interniraju a iz redova -sumnjivog stanovništva- uzimaju taoci, koji će se smatrati odgovornim za svaki akt uperen protiv okupatora). U cirkularu se ističe da se ta armija nalazi u stvarnom ratnom stanju protiv neprijatelja koji nastoji da stvori jedinstven front, da je rat na području Jugoslavije jednak onome ratu koji se vodi u Rusiji, Libiji i na Dalekom istoku.

⚔️ 11. 3. 1942. Generalštab italijanske vojske obavestio Komandu italijanske 2. armije da joj, u vezi sa predviđenom tzv. trećom ofanzivom protiv jedinica NOP i DV Jugoslavije, dodeljuje divizije -Murđe- i -Emilija-, nekoliko pukova za divizije -Granatijeri di Sardenja- i -Peruđa- i još neka ojačanja.

⚔️ 18. 5. 1942. U Rimu načelnik italijanske Vrhovne komande konferisao s komandantom italijanske 2. armije generalom Mariom Roatom o situaciji u Jugoslaviji i naredio mu da prikupi snage i preduzme ofanzivna dejstva, da poveća posade u Sloveniji i da bolje zatvori granice prema NDH. Tom prilikom je konstatovano da se iz Hrvatske i Slovenije ne mogu izvlačiti jedinice ni za istočni front ni za front u Egiptu.

⚔️ 6. 8. 1942. Između četničke Komande istočne Bosne i Hercegovine i načelnika štaba italijanske 2. armije postignut sporazum o isporuci oružja i opreme za 5.000 četnika

⚔️ 10. 9. 1942. U Sušaku vođeni razgovori između komandanta italijanske 2. armije i komandanta četničkih snaga zapadne Bosne, Like i Dalmacije, pa je zaključeno da se četnicima odmah izda 3.000 pušaka, a u toku oktobra još 9.000 pušaka.

⚔️ 19. 9. 1942. U Zagrebu održan sastanak između komandanta italijanske 2. armije generala Marija Roate i poglavnika NDH Ante Pavelića, na kome su, pored ostalog razmotrena pitanja u vezi sa operacijom protiv partizanskih snaga u Eosni i Hercegovini (operacijom -Dinara-) i pitanja odnosa Više komande -Slovenija-Dalmacija- (Superslode) s najvišim vojnim i civilnim organima NDH.

⚔️ 11. 10. 1942. Komandant italijanske 2. armije uputio izveštaj Vrhovnoj komandi, ističući da u najvećem delu NDH ustanici mogu da rade šta hoće, jer računaju na pomoć stanovništva, i da su snage NOP i DV Jugoslavije znatne i pod jedinstvenom komandom.

⚔️ 15. 10. 1942. U Zagrebu održan sastanak između poglavnika NDH Ante Pavelića i komandanta italijanske 2. armije generala Matija Roate na kome je, pored ostalog, razmotreno: pitanje četnika, stvaranje ustaških pripremnih jedinica u drugoj zoni i plan budućih operacija protiv jedinica NOV i POJ na području zapadne Bosne (ciklus operacija -Dinara-), Žumberka i Korduna.

⚔️ 9. 1. 1943. U Zagrebu nemački vrhovni komandant Jugoistoka i komandant italijanske 2. armije održali sastanak na kome su utvrdili detalje prve faze tzv. četvrte neprijateljske ofanzive (-Vajs-1-), kojom je bilo predviđeno uništenje snaga NOV i POj na prostoriji omeđenoj linijom Karlovac, Ogulin, Gospić, Knin, Ključ, San. Most, Kostajnica i Glina, s tim da se odvođenjem muškog stanovništva (od 15 godina naviše) u koncentracione logore i na prinudan rad u Nemačku stvore uslovi za uspostavljanje i konsoliđovanje ustaške vlasti. Predviđeno je da u operaciji učestvuju: nemačke divizije 714, 717, 718, 369, 7. SS -Princ Eugen- i, delom, 187. rezervna, italijanska divizija -Lombardija-, -Re- i -Sasari-, tri domobranske brigade, ustaške i četničke snage i oko 12 eskadrila aviona.

⚔️ 12. 1. 1943. Načelnik italijanskog generalštaba odobrio italijanskoj 2. armiji upotrebu četničkih jedinica u predstojećoj ofanzivi.

⚔️ 0. 2. 1943. Komanda italijanske 2. armije izdala jedinicama instrukciju o -normalizaciji otoka i obalskih područja-: iseliti sa njih i internirati sve muškarce sposobne za nošenje oružja (od 15 godina naviše), sem onih koji su sigurno njihove pristalice, a uhvaćene ustanike odmah likvidirati.

⚔️ 18. 2. 1943. Komandant italijanske 2. armije naredio komandantu 6. armijskog korpusa da u rejonu Mostara i boksitnih rudnika prikupi svoje i četničke snage i, za svaki slučaj, obrazuje jak mostobran u rejonu Metkovića, jer je smatrao da će Glavna operativna grupa VŠ NOV i POJ produžiti nadiranje ka morskoj obali.