Za ovaj pojam je pronađeno 43 hronoloških zapisa, 2 dokumenata i 0 fotografija.
⚔️ 0. 9. 1944. Iz Grčke nemačka 22. pešadijska divizija krenula za Makedoniju, pravcem Dojran-Strumica-Štip, sa zadatkom da posedne važnije objekte i raskrsnice puteva u istočnoj Makedoniji i zatvori bregalnički i strumičk; operacijski pravac.
⚔️ 19. 9. 1944. Posle dvodnevnih borbi protiv 4. makedonske brigade 50. divizije NOVJ, ojačani bataljon nemačkog 21. lovačkog puka 11. vazduhoplovno-poljske divizije i prednji delovi nemačke 22. pešadijske divizije ovladali Strumicom, uz osetne obostrane gubitke. Četvrta makedonska brigada povukla se ka pl. Ograždenu.
⚔️ 24. 9. 1944. U Štipu delove nemačke 22. pešadijske divizije napala 13. i 14. brigada 50. divizije NOVJ. Zbog slabe koordinacije dejstava napad nije uspeo.
⚔️ 28. 9. 1944. U rejonu s. Nova Mahala (kod Strumice) 4. makedonska brigada 50. divizije NOVJ odbila napad prednjih delova nemačke 22. pešadijske divizije jačine oko 150 vojnika, i prinudila ih da se povuku u Strumicu, nanevši mu gubitke od 5 mrtvih. Brigada je imala 3 mrtva i 1 ranjenog borca.
⚔️ 1. 10. 1944. S pravca Strumice delovi nemačke 22. pešadijske divizije (16. puk sa 122. tenkovskim izviđačkim bataljonom i jednim divizionom artiljerije) otpočeli napad na Berovo. Posle dvodnevnih borbi protiv delova 50. divizije NOVJ ovladali su gradom.
⚔️ 4. 10. 1944. Delovi nemačke 22. pešadijske divizije (16. puk sa 122. tenkovskim izviđačkim bataljonom i jednim artiljerijskim divizionom) ovladali Pehčevom.
⚔️ 13. 10. 1944. Posle trodnevnih borbi protiv delova nemačke 22. pešadijske divizije, 4. makedonska brigada 50. divizije NOVJ, Konjički eskadron GŠ NOV i PO za Makedoniju i delovi ojačanog bugarskog 5. pešadijskog puka oslobodili Berovo.
⚔️ 17. 10. 1944. Severna grupa bugarske 4. armije (sastava: ojačani 18. i 33. pešadijski puk 5. pešadijske divizije), posle trodnevnih borbi protiv delova 16. pešadijskog puka nemačke 22. pešadijske divizije, oslobodila Carevo Selo (sada: Delčevo).
⚔️ 18. 10. 1944. Posle trodnevnih borbi protiv obezbeđujućih delova nemačke 22. pešadijske divizije, 13. makedonska brigada 50. divizije NOVJ ovladala položajima u rejonu Mogilka-Bigla (blizu Delčeva), uspostavila čvrstu vezu s jedinicama bugarske 4. armije, koje su napadale s fronta, i zajedničkim dejstvom prinudila nemačke snage da se povuku na nove položaje kod s. Istibanje (blizu Kočana).
⚔️ 22. 10. 1944. U smislu dopunske zapovesti Komande bugarske 1. armije, jedinice 1, i 2. pešadijske divizije, uz podršku artiljerije i avijacije, otpočele napad na stracinske položaje, kojima je trebalo ovladati sledećeg dana a potom izbiti na r. Pčinju i stvoriti uslove za nastupanje ka Kumanovu. Najžešće borbe je vodio 1. pešadijski puk 1. pešadijske divizije na položajima Gustino brdo - Zdravči kamen - Uši - Grob - Nepci, gde je bio okružen, bez vatrene veze s ostalim jedinicama. Ostale jedinice 1. i 2. pešadijske divizije, delom svojih snaga, uspele su da obuhvate stracinske položaje i da posle četvorodnevnih oštrih borbi protiv delova nemačke 11. vazduhoplovno-poljske i 22. pešadijske divizije ovladaju tim položajima, s kojih su se nemačke snage pravovremeno izvukle ka r. Pčinji i Kumanovu, gde su organizovale odbranu. Za to vreme 17. makedonska brigada Kumanovske divizije NOVJ napadala je neprijatelja na komunikaciji Stracin-Kumanovo.
⚔️ 23. 10. 1944. Severna grupa bugarske 4. armije (sastava: ojačani 18. i 33. pešadijski puk 5. pešadijske divizije) izbila kod s. Teranaca (blizu Kočana), gde je, vodeći manje borbe protiv delova 16. pešadijskog puka nemačke 22. pešadijske divizije, zadržana do 8. novembra.
⚔️ 29. 10. 1944. Posle četvorodnevnih borbi u rejonu Velja glava - Kotline (kod s. Stracina) bugarska 1. armija (1. i 2. pešadijska divizija) izbila na r. Peinju. Tu su je zadržali delovi nemačke 11. vazduhoplovno-poljske i 22. pešadijske divizije. Ove su divizije obezbedivale desni bok glavnine Grupe armija -E- koja se dolinom r. Vardara izvlačila ka Kosovu.
⚔️ 5. 11. 1944. Posle sedmodnevnih borbi u rejonu r. Pčinja - pl. Rujen delovi nemačke 11. vazduhoplovno-poljske i 22. pešadijske divizije povukli se ka Kumanovu, gde su organizovali odbranu. Bugarska 1. armija (1, 2. i 11. pešadijska divizija i 2. konjička brigada) i 17. i 18. makedonska brigada Kumancvske divizije NOVJ ovladale su rejonom istočnije i severni je od Kumanova i pl. Rujena.
⚔️ 13. 11. 1944. Četrdeset druga divizija NOVJ, uz sadejstvo 16 makedonske brigade Kumanovske divizije NOVJ i uz pomoć naoružanog stanovništva u gradu, oslobodila Skoplje i brzim dejstvom sprečila rušenje mostova na Vardaru i hidrocentrale na Metki. Nemačke jedinice (47. puk 22. pešadijske divizije i drugi delovi) izvukle su se u pravcu Kačanika.
⚔️ 22. 11. 1944. Iz rejona Skadra, Podgorice (sada: Titograda) i Danilovgrada nemački 21. brdski armijski korpus otpočeo proboj pravcem Podgorica - s. Bioče - Kolašin - Bijelo Polje - Prijepolje u cilju izvlačenja iz Crne Gore, preko Sandžaka, za Sarajevo. Na tom pravcu, koji su zatvarale jedinice 3. udarne divizije NOVJ, ogorčene borbe su trajale mesec i po dana. Neprijatelj je uspeo da se, uz velike gubitke u ljudstvu i tehnici, probije i spoji sa 22. pešadijskom divizijom nemačkog 91. armijskog korpusa, koja je od Prijepolja išla ka Mojkovcu. [Od početka proboja do 30. decmbra na tom pravcu (prema nepotpunim podacima) 21. korpus je imao oko 3000 mrtvih, još više ranjenih i 150 zarobljenih vojnika i oficira. Zaplenjeno je: 22 topa, 27. mitraljeza i p. mitraljeza, 400 pušaka, 15 automata, 500.000 metaka i drugi ratni materijal. Uništeno je 500 raznih motornih vozila. U istom vremenu 3. divizija je imala 195 mrtvih, 420 ranjenih i oko 130 promrzlih boraca.]
⚔️ 1. 12. 1944. U cilju pružanja pomoći nemačkom 21. brdskom armijskom korpusu, koji se iz rejona Podgorice (sada: Titograd) i Danilovgrada probijao u pravcu Kolašina i dalje u Sandžak, jake snage nemačke 22. pešadijske divizije iz Prijepolja zauzele Bijelo Polje.
⚔️ 4. 12. 1944. Iz rejona Bijelog Polja snage nemačke 22. pešadijske divizije, posle ogorčene borbe protiv jedinica 7. crnogorske omladinske brigade -Budo Tomović- 3. udarne divizije NOVJ, uspele da ovladaju Obrovom, s. Zatonom, s. Femića Kršem, da pređu na levu obalu Lima i da ugroze pravac Bijelo Polje - Berane (sada: Ivangrad), gde se nalazila bolnica i ostale pozadinske ustanove 3. divizije. Dalji prodor neprijatelja na tom pravcu i u pravcu Mojkovca zaustavljen je otporom 7. crnogorske brigade: s položaja Privijansko brdo - s. Rakita - Pale. U tim borbama poginulo je 75 neprijateljskih vojnika i više ih je ranjeno. Brigada je imala 7 mrtvih i 20 ranjenih boraca.
⚔️ 7. 12. 1944. Na položajima Uloševina - Razvršje (kod Mojkovca) 3. bataljon 5. proleterske (crnogorske) udarne brigade 3. udarne divizije NOVJ vodio oštru borbu protiv jačih snaga nemačke 22. pešadijske divizije. Neprijatelj je ovladao tim položajima, a bataljon se (sa gubicima od 1 poginulog i 2 ranjena borca) povukao na levu obalu r. Tare. Neprijatelj je imao oko 15 vojnika izbačenih iz stroja.
⚔️ 8. 12. 1944. Savladavši otpor 7. crnogorske omladinske brigade -Budo Tomović- 3. udarne divizije NOVJ, jače snage nemačke 22. pešadijske divizije zauzele Mojkovac. Gubici neprijatelja: 10 mrtvih vojnika.
⚔️ 8. 12. 1944. Treći bataljon 5. proleterske (crnogorske) brigade 3. udarne divizije NOVJ srušio most na r. Tari (kod Mojkovca) i poseo položaje na liniji s. Podbišće - Borovnjački krš - s. Gornja Polja da bi sprečio forsiranje Tare od strane nemačkih snaga. Prednji delovi nemačke 22. pešadijske divizije pokušali su da pređu Taru, ali su bili odbačeni uz gubitke od 8 mrtvih i više ranjenih vojnika. Bataljon je imao 1 ranjenog borca.
⚔️ 10. 12. 1944. Pod zaštitom jake artiljerijske vatre, prednji delovi nemačke 22. pešadijske divizije ponovo pokušali da forsiraju reku Taru kod Mojkovca u cilju prodora ka Kolašinu. Delovi 5. proleterske (crnogorske) udarne brigade 3. udarne divizije NOVJ i 6. crnogorske udarne brigade Primorske operativne grupe 2. udarnog korpusa NOVJ sprečili su neprijatelju prelaz na levu obalu Tare. Jedan gumeni čamac sa 6 nemačkih vojnika je potopljen, a ostali su vojnici prinuđeni da se povuku u rejon Mojkovca.
⚔️ 17. 12. 1944. Na položaju s. G. Polja - s. Podbišće - Večerinovac, dolazeći iz rejona Mojkovca, delovi nemačke 22. pešadijske divizije napali 2. bataljon 6. crnogorske udarne brigade Primorske operativne grupe 2. udarnog korpusa NOVJ. Bataljon je pružao snažan otpor, ali ga je neprijatelj, podržan artiljerijskom vatrom, potisnuo na položaje Škara - s. G. Štitarica - V. Prepran.
⚔️ 18. 12. 1944. Posle velikih gubitaka u borbama od Podgorice (sada: Titograd) do Kolašina protiv jedinica 3. udarne divizije NOVJ, snage nemačke 297. pešadijske divizije uspele da se u rejonu V. Preprana spoje sa prednjim delovima nemačke 22. pešadijske divizije, koja je od Prijepolja nastupala u pravcu Mojkovca. Time je nemačkom 21. armijskom korpusu bio konačno otvoren put prema Sandžaku.
⚔️ 2. 1. 1945. U blizini s. Jabuke i Savinog lakta (kod Prijepolja) 3. proleterska (sandžačka) udarna brigada 37. udarne divizije NOVJ vodila borbu protit delova nemačke 22. pešadijske divizije koji su pokušali da od Prijepolja prodru ka Pljevljima. Poginulo je 60 nemačkih vojnika. Zaplenjeno: mitraljez, 5 p. mitraljeza i 2 minobacača.
⚔️ 16. 1. 1945. Nemačka 22. pešadijska divizija otpočela nastupanje iz Sokolca ka Vlasenici. Posle oštrih trodnevnih borbi ona je odbacila delove 25. divizije 2. armije NOVJ i 27. udarne divizije 3. udarnog korpusa NOVJ i ušla u Vlasenicu.
⚔️ 16. 1. 1945. Jedinice nemačke 22. pešadijske divizije, posle oštre borbe protiv delova 27. udarne divizije 3. udarnog korpusa NOVJ, zauzele Han-Pijesak.
⚔️ 27. 1. 1945. Po naređenju VŠ NOV i POJ, 17. i 28. udarna divizija 2. armije NOVJ napale nemačke i ustaško-domobranske snage u Bijeljini. Napad je nekoliko puta obnavljan, ali grad nije zauzet zbog jakog otpora neprijatelja i zbog pogoršane situacije u rejonu Zvornika, pa je Štab 2. armije NOVJ, 3. februara, obustavio napad i težište borbi preneo na komunikaciju s. Drinjača-Zvornik, radi napada na delove nemačke 22. pešadijske divizije. Neprijatelj je pretrpeo gubitke od oko 100 mrtvih i preko 200 ranjenih, a jedinice 2. armije NOVJ imale su 260 mrtvih i 570 ranjenih.
⚔️ 27. 1. 1945. U s. Drinjači (kod Zvornika) delovi 38. udarne divizije 3. udarnog korpusa NOVJ napali delove nemačke 22. pešadijske divizije. Napad je obnovljen 29. januara, ali mesto nije zauzeto zbog jakog otpora neprijatelja. Neprijtelj je pretrpeo osetne gubitke, a jedinice 38. udarne divizije NOVJ su imale 33 mrtva i 43 ranjena.
⚔️ 27. 1. 1945. Osamnaesta istočnobosanska (hrvatska) brigada 38. udarne divizije NOVJ izvršila neuspeo napad na delove nemačke 22. pešadijske divizije u Vlasenici.
⚔️ 27. 1. 1945. U rejonu s. Liješnja (kod Zvornika) 21. istočnobosanska udarna brigada 38. udarne divizije NOVJ napala delove nemačke 22. pešadijske divizije. U oštroj borbi položaji su prelazili iz ruku u ruke po nekoliko puta, ali je neprijatelj na kraju uspeo da ih zadrži. Neprijatelj je pretrpeo gubitke od oko 100 izbačenih iz stroja. Brigada je imala 19 mrtvih i 55 ranjenih.
⚔️ 5. 2. 1945. U Vlasenicu stigli iz Sarajeva delovi nemačke 181. pešadijske divizije i smenili delove nemačke 22. pešadijske divizije, koji su produžili proboj prema Zvorniku.
⚔️ 7. 2. 1945. Nemačka 22. pešadijska divizija, posle oštrih višednevnih borbi protiv 38. udarne divizije 3. udarnog korpusa NOVJ, ovladala Zvornikom i komunikacijom od Zvornika do Lišine. Gubici neprijatelja: oko 150 vojnika izbačenih iz stroja, a gubici 38. udarne divizije NOVJ: 38 mrtvih, 116 ranjenih i 12 nestalih.
⚔️ 11. 2. 1945. Posle oštrih trodnevnih borbi nemačka 22. pešadijska divizija je iskoristivši izvlačenje 17. udarne divizije NOVJ i njeno upućivanje na nove zadatke prema Tuzli, uz osetne gubitke uspela da se probije u Zvornik. Jedinice 27. i 38. divizije NOVJ su pretrpele gubitke od 199 mrtvih i 443 ranjena.
⚔️ 19. 2. 1945. Delovi 3. udarnog korpusa NOVJ zauzeli Zvornik, a jedinice nemačke 22. pešadijske divizije nastavile probijanje ka Janji i Bijeljini.
⚔️ 20. 2. 1945. U rejonu s. Grabovac - s. Čolopek (kod Zvornika) glavnina 17. udarne divizije 2. armije NOVJ izvršila napad na jedinice nemačke 22. pešadijske divizije i posle dvodnevne borbe nanela im velike gubitke. Jedinice 17. udarne divizije NOVJ su imale 38 mrtvih i 202 ranjena.
⚔️ 8. 3. 1945. Jedinice 17. udarne divizije 2. armije JA posle jednodnevne borbe sprečile proboj delova nemačke 22. pešadijske divizije ka Bijeljini i prinudile ih da se vrate u Janju. Poginuo je i ranjen veći broj neprijateljskih vojnika, dok su jedinice 17. udarne divizije JA imale 42 mrtva i 70 ranjenih.
⚔️ 16. 3. 1945. Delovi 17. i 28. udarne divizije 2. armije JA, oslobodile Janju iz koje su se jedinice nemačke 22. pešadijske divizije probile prema Bijeljini.
⚔️ 18. 3. 1945. Na putu Bijeljina - s. Brezovo Polje jedinice 17. udarne divizije JA vodile jednodnevnu borbu protiv jedinica nemačke 22. pešadijske divizije i nanele im gubitke od 20 mrtvih i oko 100 ranjenih, uz sopstvene gubitke od 4 mrtva i 21 ranjenog.
⚔️ 28. 3. 1945. Nastupajući pravcem s. Bijela - s. Srebrenik (kod Gračanice) ojačani 16. puk nemačke 22. pešadijske divizije probio odbranu delova 23. udarne divizije 2. armije JA kod s. Srnice i s. Bijele i u toku dana izbio na pl. Majevicu, te time ugrozio Tuzlu i desni bok jedinica JA u dolini r. Spreče.
⚔️ 2. 4. 1945. Sedamnaesta udarna divizija 2. armije JA, uz sadejstvo delova 2. proleterske udarne divizije 1. armije JA, oslobodila Bijeljinu iz koje se 65. puk nemačke 22. pešadijske divizije povukao prema Brekom.
⚔️ 16. 4. 1945. Jedinice 21. udarne i 6, proleterske divizije JA -Nikola Tesla- posle dvodnevnih borbi protiv 47. i 65. puka nemačke 22. pešadijske divizije, oslobodile Đakovo i prinudile neprijatelja na povlačenje prema Pleternici i Našicama.
⚔️ 20. 4. 1945. Jedinice 1. proleterske udarne divizije JA posle trodnevnih borbi odbacile delove nemačke 22. pešadijske divizije prema Slav. Požegi, i s. Sulkovcu i oslobodile Pleternicu. Zaplenjena su 2 magacina sa oružjem, 3 topa, 6 minobacača i druga sprema. Uništen je 1 avion.
⚔️ 1. 5. 1945. Jedinice 40. udarne divizije JA posle jednodnevne borbe odbacile delove nemačke 22. pešadijske divizije u pravcu Bjelovara i oslobodile s. Grubišno Polje.