U naš rov
u naš rov
doleće ruka od junaka –
ruka đevojačka
ruka đevojačka ...
Donese je danas uragan
pod crnim krilom ko crni vran
što nas je vijao dugi dan.
Ruku otkinu kao granu
đe postavismo živu branu.
I tuku nas odozgo u pogled zgranut:
kad krike tupimo ždralovima
i na nebeskim prokosima
dočekamo ih pokosima,
kada se niska jalovila
u niskim naletima – talasima ...
kad se povraćao stroj po stroj
kad su nasrtali red po red
kada
pada – hu ... ko gola meta
kad se rijedi i naša četa ...
kud ispod njega juri stran
i lomi rov i lomi dan ...
Sjene odozgo
sjene odozdo
u sjeni smo između sjena
popiće me danas te sjene ...
U naš rov
nekloni rov
na goloj padini
u planini
ruke klonule i zavoj nov ...
Otkinuta ruka doleće tu
da vida ranu ranjenu ...