(издадена во збирката Бели мугри 1939)
Zar nema života, zar nema
ljubavi za život veliki,
ljubavi za život ljudski
u svim grudima argatskim?
Zar nema srca ‒ zar nema
srca ‒ srca nad srcima,
srca ‒ širinama širokog
srca ‒ dubinama dubokog ‒
ceo svet da primi, pa da je
za ove grudi premalo?
Zar nema svetlog dana, zar nema
dana nad danima,
dana ‒ da je samo argatski ‒
dana ‒ visokog kao sunce visoko,
dana ‒ širokog kao more široko
sunce da zaustavi pa da stane
i vreme začuđeno:
pucaju obruči srca
i leprša crvena zastava,
srca koje se otvara
i širi širom široko ‒
ceo svet da zagrli!