Konjuh planinom vetar šumi, bruji Lišće pjeva žalostive pjesme, Borovi i jele, javori i breze Svijaju se jedno do drugoga. Noć je u crno svu šumu zavila Konjuh stenje ruši se kamenje Mrtvoga drugara, husinskog rudara Sahranjuje četa partizana. Kiše jesenje po grobu su lile Bure snježne kosti su raznijele Iz krvi crvene husinskog rudara Crvena je šuma procvjetala. Konjuh planinom vjetar šumi, bruji Lišće pjeva proleterske pjesme A na vrh planine zastava se vije Crvena od krvi proletera.
(Miloš Popović: Konjuh planinom, iz ISTOČNA BOSNA U NOR-u, knjiga 1.)
Konjuh planinom vjetar šumi, bruji, Lišće pjeva žalovite pjesme, Borovi i jele, javori i breze Svijaju se jedno do drugoga. Noć je šumu svu u crno zavila, Konjuh stenje, ruši se kamenje. Mrtvoga drugara, husinskog rudara, Sahranjuje četa partizana. Kiše jesenje, po grobu su lile, Bure snježne, kosti su raznijele. Iz krvi crvene husinskog rudara, Crveno je šuma procvjetala. Konjuh planinom vjetri šume, bruje, Lišće pjeva proleterske pjesme, A na vrh planine zastava se vije, Crvena od krvi proleterske.
(Muzika i muzičari u NOB, zbornik sećanja (str. 128), Beograd 1982.)
Konjuh planinom vjetar šumi, bruji, Lišće pjeva žalostive pjesme, Borovi i jele, Javori i breze, Svijaju se jedno uz drugoga. Noć je u crno svu šumu zavila, Konjuh stenje, ruši se kamenje, Mrtvoga drugara Husinskog rudara Sahranjuje četa partizana. Kiše jesenje po grobu se slile, Bure snježne kosti su raznele, Od krvi rumene Husinskog rudara Crveno je šuma procvjetala. Konjuh planinom vjetar šumi, bruji, Lišće pjeva žalostive pjesme, A na vrh planine Zastava se vije, Crvena od krvi proletera
(Savo Orović, ratni dnevnik 1941-1945 (str. 496), Beograd 1972.)