Dokumenti i knjige o drugom svetskom ratu na teritoriji Jugoslavije i povezanim zbivanjima
◀ Poezija NOB
Slobodan Marković - Hlebovi
Ruke su donele hlebove
što toplije, što rumenije, što sitije.
Hlebove bele i crne i ražane
i hlebove male ...
Hlebove starcima, hlebove deci,
Hlebove slepima, hlebove gluvima.
Gluvi ih čuju kao šumor žita.
Slepi ih vide u podnevnom zlatu.
Deca ih jure, jer bog žita hita
da pozdravi starca sedog
na doksatu.
Bog žita ...
Vidljivi, zlatni bog
sa odeždom od zrenja i od paprati...
Ja sam ipak toliki obešenjak,
naći ću ga negde pred mrak,
bog će zaspati.
Ruke su donele hlebove
u kamene gradove;
hlebove bele i crne i ražane
i hlebove male;
hlebove radnicima, hlebove glumcima,
hlebove činovnicima,
hlebove pevačima,
hlebove sviračima.
Radnici ih nose u svom znoju.
Glumci ih jedu u noć posle čina.
Činovnici su srećni:
nose ih za sina...
A pevači i svirači
slave ih kraj vina.
A ruke neke, ruke ogromne mese ih i peku!
I kad jutrom reke ljudi
teku
na tezgama se
svi hlebovi seku!
Omladinka donosi hranu borcima na položaj, mart 1945.