| Sadržaj | Prethodni dokument | Sledeći dokument |
|
Izvještaj političkog komesara 12. slavonske brigade i štaba 12. divizije U izvještaju političkog komesara brigade Cede
Grbića za period od 25. februara do 5. marta 1943.
stoji: »Iako je Brigada bila u stalnom pokretu i borbama, moral i političko
raspoloženje boraca je dobro. Održana je proslava dana Crvene armije, proslava
8. marta, Dana žena, i održani prvi slobodni izbori za narodnu vlast u
Slavoniji. Kulturno-prosvjetni rad ne zadovoljava, jer, u svim bataljonima nisu
organizovani bataljonski pjevački horovi, dramske sekcije, a na
kulturno-zabavnim večerima na programu nema recitacija, usmenih novina itd.
Osnovni razlozi za slabosti u kulturno-prosvjetnom radu su stalni marševi i
borbe koje su trajale skoro dva mjeseca. Ishrana boraca u sadašnjem rejonu
rasporeda je dobra. Narod voli borce 12. slavonske brigade i prema njima se
odnosi kao prema članovima svojih porodica. Epidemija pjegavca još traje. U 3.
i 4. bataljonu ima 27 boraca koji imaju visoku temperaturu. Zbog iscrpljenosti i
bolesti iza marševske kolone kroz Moslavinu i u selima daruvarskog i pakračkog
kotara ostalo je 30 boraca. Brigadni lekar i šef saniteta je takođe bolestan.
U borbi za suzbijanje vašljivosti i protiv širenja epidemije pjegavca štab
brigade je preduzeo mjere da se svi borci okupaju, ošišaju i obriju, a veš i
odjeća očisti od vaški u suvoj komori (partizansko bure). Međutim, borba
protiv vašiju se i dalje nastavlja. U proteklih 10 dana politički rad sa narodom, uprkos
pokretima i borbama, bio je intenzivan. U selima: Golubinjaku, Šibovcu,
Macutama, Bokanama, Ćeralijama i Rijencima, održani su politički zborovi. U
pomenutim selima narod oduševljeno dočekuje borce 12. slavonske brigade.[1] A u analizi uspjeha i grešaka u izvještaju Glavnom štabu
Hrvatske, Štab 12. slavonske divizije je istakao: »Borci 12. slavonske NOU
brigade u zadnjim borbama osposobili su se da napadaju i zauzimaju bunkere, ali
niže starješine još nemaju dovoljno iskustva sa neprijateljem koji je
organizovao odbranu u objektima od tvrdog materijala i zgradama koje su podešene
za dužu odbranu. Iako ne raspolažu sa protivtenkovskim sredstvima, nailazak
tenkova ne izaziva paniku kod boraca 12. slavonske brigade. Borci 3. bataljona
su mirno dočekali tenkove na položaju kod sela Omanovac i uništili jedan tenk
od 5 tona. Za uništenje tenkova koriste se zapaljive boce sa benzinom i svežnjevi
ručnih bombi. Ogromno je porasla borbenost boraca 12. slavonske brigade, a
moral i raspoloženje za borbu su na visokom stepenu. Međutim, vještina u
organizovanju i vođenju borbe zaostaje u onim jedinicama gdje nema dovoljno
uticaja od štabova bataljona. Vojnostručnoj izgradnji, upoznavanju sa naoružanjem,
organizaciji vatrenog sistema i uopšte organizaciji vođenja borbe u naseljenim
mjestima, posvećena je u 12. slavonskoj brigadi izuzetna pažnja. Do tančina
su razrađivane brojne taktičke varijante u izvođenju napada na utvrđenu
neprijateljsku odbranu. Posebno su uvježbavane grupe boraca za borbu protiv
tenkova, oklopnih vozova i rušenje mostova«.[2] [1]
Arhiv VII, f.
NOP-a k 907 reg.
br. 1/28-1/19 i k.
908 reg.
br. 6/4. [2]
Arhiv VII, f.
NOP-a k 908 reg.
br. 37/2.
|