| Sadržaj | Prethodni dokument | Sledeći dokument |
|
U
neprijateljevom uporištu Grubišno Polje nalazila se 2. bojna 4. gorske
pukovnije 4. gorskog zdruga iz Daruvara. Ukupno 400-500 naoružanih vojnika. Od
toga: 40 policajaca, 32 njemačka vojnika i žandarma, 26 artiljeraca, a ostali
pripadnici 1. gorske divizije »Ante Pavelić«. Komandant bojne bio je Ante Rožić,
koji je 2 dana prije napada na Grubišno Polje zarobljen od jedinica 40.
slavonske divizije. Neprijateljeva odbrana u Grubišnom Polju organizovana je u
dvije linije s osloncem na centar sela, veći broj bunkera, utvrđenih javnih
zgrada sa minskoeksplozivnim i žičanim preprekama. Bunkeri su bili povezani
saobraćajnicama ojačanim grudobranom i sa izgrađenim mitraljeskim gnijezdima.
Čvor neprijateljeve odbrane nalazio se u centru sela s osloncem na jače
objekte i paromlinom.[1] U
napadu na Grubišno Polje učestvovala je 12. brigada sa 3 bataljona (1, 2. i
3), a 4. bataljon se nalazio u rezervi. Napad je počeo 18. avgusta 1944. u 5
sati ujutro. U napadu su borci najpre, uz pomoć pionira, očistili minska polja
i otvorili prolaze u žičanim preprekama. Nakon prvog, ali vrlo jakog napada,
neprijatelj je napustio prvu liniju odbrane i povukao se na drugu, u centar
sela, gdje se nalazio i čvor odbrane. Sa druge linije, uz podršku artiljerije
i mitraljeske vatre, neprijatelj je pružao žestok otpor. Rušenjem zidova u
stambenim zgradama, borci su otvarali prolaze i, na taj način, direktno ugrožavali
čitav odbrambeni sistem neprijatelja koji je već djelimično bio narušen. U
takvoj situaciji, neprijatelj nije imao mnogo izgleda da produži odbranu.
Poslije 4 sata žestoke obostrane borbe, dio neprijateljevih snaga odlučio se
za proboj u pravcu Zdenaca i Daruvara. Drugi dio, koji je uhvaćen u klopku, bio
je toliko obezglavljen, da je jedino rješenje našao u predaji borcima 12.
brigade.150 U
napadu na Grubišno Polje postignuti su postavljeni ciljevi i zadatak je izvršen
u potpunosti. Neprijateljeva posada je likvidirana, a Grubišno Polje oslobođeno
i do kraja rata u njemu nije bilo neprijateljevo uporište. U napadu na uporište
u Grubišnom Polju neprijateljevi gubici su iznosili: 319 izbačeno iz stroja,
od čega 62 poginula. Među poginulim bila su 2 oficira, 9 policajaca, 53
ranjena i 193 zarobljena vojnika. Među zarobljenima su se, takođe, nalazila i
3 oficira. Zaplijenjeno: 2 topa 65 mm sa 800 artiljerijskih granata, 16 puškomitraljeza
i mitraljeza, 1 teški minobacač sa 20 mina, 1 laki minobacač sa 14 mina, 22
automata, 171 puška, 14 pištolja, 17500 metaka, 1 radio-stanica, 3 motorcikla
i veće količine razne ratne opreme i materijala. Gubici 12. brigade: 3
poginula i 26 ranjenih boraca i starješina. Među poginulima se nalazio Martin
Keres, zamjenik političkog komesara 2. bataljona. U toku borbe utrošeno je
11840 metaka, 36 mina za teški minobacač, 13 mina za laki minobacač, 25 ručnih
bombi i 6 granata za protivtenkovski top 47 mm. U
ovoj borbi naročito su se istakli: Ostoja Filipović iz Rijenaca, Marijan
Biberović iz 1. bataljona, Drago Divjak, Adam Božić, Ivo Baziljević iz
Slobodice, Jakob Katalić i Petar Vučković - svi iz 2. bataljona.151
|