| Sadržaj | Prethodni dokument | Sledeći dokument |
|
Operativna zamisao Štaba 6. korpusa i oslobođenje Badljevine Neprijateljeva
uporišta na komunikaciji Daruvar - Pakrac i Daruvar - Grubišno Polje bila su
velika smetnja za čvršće povezivanje teritorije zapadne Slavonije sa
Moslavinom i, dalje, sa sjeverozapadnom Hrvatskom. U uporištima: Pakrac,
Badljevina, Daruvar i Grubišno Polje nalazilo se oko 5000 neprijateljevih
vojnika. Štab 6. korpusa odlučio je da napadne Badljevinu i, tu svoju
operativnu zamisao, izložio je u borbenoj zapovjesti od 30. jula 1944. godine.[1] U Badljevini su se nalazila 132 neprijateljeva
vojnika (1 stožerna satnija iz sastava 4. gorskog zdruga, 1 vod pionira i
dijelovi artiljerije bez topova). U vezi s tim napadom, Štab 6. korpusa angažovao
je 3 divizije: 12, 28. i novoformiranu 40. slavonsku diviziju sa 7 partizanskih
brigada, 3 partizanska odreda, Diverzantskim bataljonom i Artiljerijskim
divizionom 6. korpusa. Ukupno 33 bataljona sa 9-10.000 boraca. Očigledno je da
Štab Korpusa nije doveo 3 divizije protiv neprijateljeve satnije. Prema
operativnoj zamisli, napad na Badljevinu bio je samo povod, a osnovni cilj bio
je da se iz velikih neprijateljevih uporišta, kao što su Daruvar i Pakrac,
izvuku glavne snage, uhvate u klopku i unište na otvorenom terenu. U suprotnom,
zamaranje 9000 boraca zbog jedne neprijateljeve satnije bio bi operativni i
taktički promašaj. Pa, ipak, na kraju se dogodilo ono što Štab Korpusa nije
očekivao. Neprijatelj iz Pakraca, posebno iz Daruvara, nije se dao uhvatiti u
klopku. Korpusna operacija u Daruvarskoj kotlini, i pored snažnog moralnog učinka
na neprijateljeve posade u Daruvaru, Pakracu, Končanici, Garešnici i Grubišnom
Polju, po svom materijalnom učinku, u odnosu na snage koje su u toj operaciji učestvovale,
bila je veoma mršava. Na
neprijateljevo uporište u Badljevini napadala je Osječka brigada ojačana sa
Jurišnom četom iz 12. slavonske NOU brigade. Početak napada bio je 2. avgusta
u 3 sata ujutro. Napad je izvršen jednovremeno sa sve četiri strane i poslije
4 sata borbe uporište je bilo likvidirano a Badljevina oslobođena. U borbi je
ubijen 41 neprijateljev vojnik, ranjeno 25 i zarobljeno 78 vojnika. Među
zarobljenima bila su i 2 oficira i nekoliko podoficira. Zaplijenjeno je: 8 puškomitraljeza,
60 pušaka, 4 pištolja, 8 automata, 21.050 metaka, 41 ručna bomba, 14
protivtenkovskih nagaznih mina, 1 radio-stanica, 2 telefona i 7 poljskih kazana.
I pored preduzetih mjera, 50% neprijateljevih snaga uspjelo je da se iz
Badljevine probije u pravcu Daruvara. Za
vrijeme napada na Badljevinu osiguranje od Pakraca organizovala je 12. brigada,
ojačana Posavskim partizanskim odredom i 1 bataljonom 25. brodske brigade iz
sastava 28. slavonske divizije. Odbrana je organizovana na liniji sela: Toranj -
Mali Banovac - Obrijež (kota 265)
Kusonje - kota 242. Na lijevom krilu 12. brigade nalazio
se Posavski NOP
odred, a na desnom, Bataljon iz 25. brodske brigade.
Demonstrativni napad na Daruvar sa 1 bataljonom izvela je 17. udarna brigada,
ojačana artiljerijskim divizionom 6. korpusa. Ostala 2 bataljona 17. brigade,
bila su u rezervi Štaba Korpusa u rejonu sela Vrbovac. Pored 17. brigade, u
korpusnoj rezervi nalazila se i 25. brodska brigada bez 1 bataljona. Prema tome,
korpusna rezerva sastojala se od 4 bataljona ili 1 čitave brigade. Obezbjeđenje
napada na Badljevinu od Daruvara i Garešnice organizovala je novoformirana 40.
slavonska divizija, sa 16. i 18. brigadom na liniji: Gornji Daruvar - Podborski
Doljani, gdje se nalazila 16. slavonska brigada i 2 partizanska odreda
(Daruvarski i Bilogorski). Na obezbjeđenju od Garešnice nalazila se 18.
slavonska brigada. Diverzantska četa 28. divizije stavljena je na raspolaganje
40. diviziji radi rušenja i zapriječavanja željezničkih i drumskih
komunikacija. Na
osiguranju prema Pakracu borbu je vodila 12. brigada i 1. bataljon 25. brodske
brigade. Borba je bila kratka. Počela je 2. avgusta u 7,30 sati i trajala je do
8 sati prije podne. Na tom pravcu neprijatelj nije ostvario svoje namjere,
odnosno proboj u pravcu Badljevine, jer je naišao na čvrstu odbranu 12.
brigade. Nakon polusatne borbe neprijatelj je razbijen i prisiljen da se vrati u
uporište Pakrac.[2] [1])
Zbornik . .., tom V, knj. 29, dok. 102, dok. 46; knj. 31, dok. 79, dok. 100.
Arhiv: VII, k. 893 reg.
br. 1/47, k. 893 reg. br.
1/49, k. 893-1 reg. br. 50, k. 893-1
reg. br. 51, k. 473 reg. br. 1/21 i k.
893 reg. br. 1/33. [2])
Zbornik tom V, knj. 31, dok. 18. Arhiv VII, k-473 reg.
br. 14-2/II.
|