Sadržaj | Prethodni dokument | Sledeći dokument |
Napad na željezničku stanicu Ratkovica Sa
linije Nova Gradiška - Slavonska Požega, Brigada je u prodoru prema Slavonskom
Brodu 23. oktobra oko 15 sati izvršila pokret preko grebena Babje Gore -
Maksimov hrast (trig.
616), - k. 565 kamen i pred zoru 24. oktobra 1942, stigla
u Vrhovce, Škrabutnik i Vučjak, gdje se smjestila i obezbjedila se s pravca
Slavonska Požega i Staro Petrovo Selo. Zadržavanje u Škrabutniku, Vrhovcima i
Vučjaku iskoristila je za čišćenje terena od ustaških grupa i špijuna i za
politički rad sa narodom. Na položaju prema Petrovom Selu grupa boraca okupila
se oko političkog komesara 1. čete 4. bataljona Branka Bjegojevića. To je
veoma dinamičan i promišljen komesar čete, koji je u zanosu pričao borcima o
ciljevima NOB-a i srećnom životu u slobodi, o junaštvu krajiških partizana,
o grupi proleterskih brigada koje su prodrle u Bosansku krajinu gdje se vode
ogorčene borbe za oslobođenje. Borci su ga netremice slušali i u tom zanosu
nisu ni primijetili da je slijedeća smjena već došla na položaj. Lagano su
ustajali i pri tome zagledali u pravcu juga, prema Savi. Kao na dohvat ruke u
sivoj izmaglici vidjela se Motajica. Pozadi, prema sjeveru, pružala se Požeška
kotlina, a iznad nje uzdizao greben Papuka. Ne zna se koja je slika bila ljepša.
Ali, moralo se ići dalje. Od napada na Podvrško prošlo je pet dana, a Brigada nije izvela ni jednu borbenu akciju na neko od manjih uporišta kojih je bilo dosta u Požeškoj kotlini, a isto tako i u neposrednoj blizini glavne željezničke pruge. Napad na neko od tih uporišta više bi odjeknuo nego svi politički zborovi koje je Brigada tada održala. Praksa narodnooslobodilačke borbe potvrdila je da se partizanske jedinice mogu razvijati i jačati samo kroz borbene akcije, i da više vredi jedan uspješan napad na neprijateljevo uporište - nego mjesec dana političkih zborova. Jedino borbom se može ubrzati priliv novih boraca, a narod osloboditi straha od okupatora i ustaša. Najzad, 25. oktobra Štab Brigade odlučio je da se izvrši napad na željezničku stanicu Ratkovica na pruzi Nova Kapela - Pleternica. Neprijateljevu posadu sačinjavalo je oko 40 domobrana, naoružanih puškama i sa 2 puškomitraljeza. Napad je istog dana oko 18,30 sati izvršila 1. četa 3. bataljona. Juriš je bio silovit i snažan da je neprijatelj bio prisiljen da se preda. To je, vjerovatno, bila jedna od najkraćih borbi 1. slavonske brigade u toku cijelog rata, jer je uporište likvidirano za manje od 30 minuta. U toku napada, zajedno sa borcima 1. čete, jurišao je i zamjenik komandanta Brigade, Radojica Nenezić. Zarobljeno je 16 neprijateljevih vojnika, a jedan je poginuo. Ostali su se razbježali. Zaplijenjeno je 16 pušaka, 1 automat, 700 metaka i manje količine vojne opreme. Noću su bataljoni Brigade porušili 100 metara željezničke pruge i potpuno uništili željezničku stanicu i tvornicu marmelade. Konfiskovana je i trgovina ustaškog zločinca Josipa Horvata. Ova akcija snažno je odjeknula u selima oko Pleternice i Slavonske Požege, i pokrenula njemačke, ustaške i legionarske jedinice u protivakciju. Još u toku noći, o napadu na željezničku stanicu Ratkovica bile su izveštene njemačke 714. i 718. pješadijske divizije u Banjoj Luci i Novoj Gradiški118 i Begićeva brigada u Slavonskoj Požegi. Prva slavonska brigada je u toku iste noći prešla preko pruge Nova Kapela - Pleternica i, u zoru, ušla u selo Lovčić na zapadnim padinama Dilja, 18 km od Slavonskog Broda.[1]
|