| Sadržaj | Prethodni dokument | Sledeći dokument |
|
U
neprijatelje vom
uporištu Ćačinci, na komunikaciji Podravska Slatina -
Osijek, nalazila se jedna satnija ustaša iz sastava 16. ustaške Štirove
bojne, oko 160 ustaša, 30 folksdojčera, 120 domobrana, pripadnika Željezničke
bojne i 70 naoružanih civila. Naoružanje: 2 teška mitraljeza, 11 puškomitraljeza,
6-8 automata, a ostalo puške. Borbeni moral neprijateljeve posade bio je na
visini, jer je ona bila riješena da se bori do posljednjeg metka.[1] Na uporište je napadala 18. brigada, a na
osiguranju napada, prema Podravskoj Slatini, nalazila se 12. NOU brigada.
Blokadu oko Čačinaca držala je novoformirana 25. brodska brigada.[2] Sa
tri bataljona 12. brigada organizovala je odbranu na istočnim prilazima
Podravske Slatine na liniji: šuma Jasenovac - kota 104, Gornje Viljevo - Vučja
jama - kota 221 - s. Balinci. Prvi bataljon organizovao je odbranu na liniji
između sela Bukovice i Kozice, Vučja jama - kota 221, zaključno sa željezničkom
prugom. Sjeverno od željezničke pruge do kote 104 uključno, nalazio se
odbrambeni položaj 2. bataljona. U šumi Jasenovac (kota 104) odbranu je
organizovao 4. bataljon. Zadatak mu je bio da kontroliše poljske i šumske
puteve koji od Podravske Slatine vode u pravcu sjevera prema koti 104. U
brigadnoj rezervi u selu Bukovici nalazio se 3. bataljon. Početak napada određen
je za 2. oktobar 1943. u 4 sata. Bataljoni su posjeli položaje 30 minuta prije
početka napada, a borbeni znaci su bili: »Metla-Metković«. U
toku napada na Čačince neprijateljeva posada iz Podravske Slatine pokušala je
u dva navrata da se preko položaja 1. i 2. bataljona probije i pruži pomoć
posadi u Čačincima. Oba puta bila je energično odbijena protivnapadima 1. i
2. bataljona. Posle 30 sati žestoke borbe, 18. brigada likvidirala je
neprijateljevu posadu i oslobodila Čačince. Tom prilikom razbijena je 16. ustaška
Štirova bojna. Ubijeno je 60, a ranjeno 80 ustaša. Zarobljeno je 54 ustaše, a
zaplijenjena su 2 puškomitraljeza i 78 pušaka. Porušeno je 20 km željezničke
pruge između Podravske Slatine i Đurđenovca, a željeznički saobraćaj je
obustavljen. Na željezničkoj stanici Čačinci uništena su sva postrojenja i
2 oklopna voza zatečena u stanici. I pored blokade, koju je držala 25. brodska
brigada, dio neprijateljevih snaga uspio je da se probije i izbjegne zasluženu
kaznu.[3] Oko
15 sati 2. oktobra, dio neprijateljevih snaga, koji se probio iz Čačinaca,
napao je iz pozadine 4. bataljon 12. NOU brigade. Štab Brigade odmah je
reagovao i uputio 3. bataljon koji je uspješno intervenisao organizujući
gonjenje neprijatelja prema Podravskoj Slatini.[4]
Povodom uspješnih borbi za oslobođenje Miokovićeva i Čačinaca, Štab 12.
divizije uputio je borcima 12. i 18. brigade pismo ove sadržine: »... dragi
drugovi, u kratkom razdoblju likvidirana su dva jaka neprijateljska uporišta -
Miokovićevo i Čačinci, a između toga razbili ste neprijateljsku ofanzivu »Margareta«
na Dilju i od neprijatelja oteli veću količinu oružja i municije.
Likvidacijom ova dva uporišta skinut je veliki teret s leđa našeg naroda u
Slavoniji. Svi pokolji, pljačke i ostali zločini koji su se dogodili u selima
oko Papuka i na Bilo-gori, poticali su iz pomenutih neprijateljskih garnizona.
Likvidacija neprijateljskih uporišta sa velikim brojem bunkera jasno govori da
su borci Divizije prekaljeni u dosadašnjim borbama i da su dorasli da se bore i
ruše takva uporišta, kao što su Miokovićevo i Čačinci. Pored toga, vi ste
potpuno razorili željezničku prugu Suhopolj - Pakrac - Banova Jaruga i
izbacili je iz saobraćaja. Glavna željeznička pruga Zagreb - Beograd često
je u prekidu, a saobraćaj obustavljen više dana. Značajan je uspjeh Divizije
u razbijanju neprijateljske ofanzive na Dilju, jer su zaštićena sela i narod
na slobodnoj teritoriji, a velika pomoć je pružena Diljskom vojnom području i
Diljskom NOP
odredu«.[5] [1])
Arhiv VII, f. NOP-a k. 892 reg.
br. 24/1. ^orv [2]
Isto. [3]
Arhiv VII, f. NOP-a k. 881 reg. br.
12/2. Arhiv
VII, f. NOP-a k. 892 reg. br. 24/1. Dok se
nalazio u selu Bukovici, 3. bataljon je prisustvovao koncertu u seoskoj
crkvi. Na programu su bila dela Baha, a za orguljama je bio mjesni župnik.
Slično je bilo i u Miokovićevu.
|