| Sadržaj | Prethodni dokument | Sledeći dokument |
|
Legendarna borba kod sela Čosinac Dok
su bataljoni 12. slavonske brigade napadali na neprijateljeva uporišta Ferovac,
Bektež, Kulu i Darkovac, 2. četa 2. bataljona dobila je zadatak da 29. maja
1943. organizuje osiguranje prema Pleternici kod sela Čosinac. Oko 15 sati
pojavio se izviđački avion koji je mitraljirao i izbacio 10 bombi na položaj
čete. Pod zaštitom aviona, oko 300 ustaša, koje su bile skrivene u žitu,
izvršilo je napad na 60 boraca 2. čete. Došlo je do dramatične i
neravnopravne borbe, kada je na svakog borca 2. čete napadalo 5 ustaša. Iako
su bili iznenađeni, borci 2. voda kojima je komandovao Dušan Ćasić brzo su
se snašli i zasuli ustaše ručnim bombama i nanijeli im gubitke. Međutim,
ustaše su procijenile da su nadmoćnije u živoj sili i naoružanju, i zbog
toga izvode nekoliko juriša ručnim bombama. Posljednjim snagama 2. četa
uspijeva da se suprotstavi, odbijajući juriše i braneći položaje na kojima
se nalazila. U dramatičnom trenutku kada je došlo do borbe prsa u prsa, i životi
boraca dovedeni u pitanje, glavni junak i stub
odbrane čete bila je Mladenka Ostojić, politički
komesar čete. Ona je zajedno sa borcima bacala bombe na ustaše, bodrila borce
da izdrže sa pokličem »Udrite krvnike! Živjela sloboda«.[1] Neravnopravnu
borbu 2. čete sa ustašama čuo je komandant 1. bataljona Stanko Prodanović.
Po instiktu partizanskog komandanta, brzo je reagovao i poveo svoj bataljon da
pomogne 2. četi. Bez pomoći 1. bataljona 2. četa nije imala nikakve šanse da
se izvuče, jer su je, pored 300 ustaša, bombardovalo i mitraljiralo 6
neprijateljevih aviona. Uz pomoć 1. bataljona neprijatelj je razbijen i
naneseni su mu osjetni gubici. Četa je pretrpjela gubitke od 12 boraca na čelu
sa hrabrim komesarom Mladenkom Ostojić. Poslije
tragedije kod sela Čosinac, Štab Brigade i Štab 2. bataljona ocijenili su da
se komandir čete Milorad Vidović nije snašao u toku borbe. Kao što je
poznato, Vidović je bio jedan od glavnih junaka prilikom napada na Podravsku
Slatinu i napada na neprijateljeve tenkove na Bučju za vrijeme neprijateljeve
ofanzive »Braun«. U borbi kod sela Čosinac nije se snašao.
U kritičnom trenutku njegovu ulogu preuzela je Mladenka Ostojić, politički
komesar čete. Ona je bila psihički stabilnija i kao starješina veoma odlučna.
Komandovala je četom u izuzetno teškoj i neravnoj borbi, i ušla u legendu.
Milorad Vidović, i pored svih zasluženih priznanja i pohvala od Štabova
brigade, divizije i Glavnog štaba Hrvatske, smjenjen je sa dužnosti komandira
čete. Na njegovo mjesto postavljen je Milan
Gredeljević iz sela Korita kod Pakraca.[2] 49?)
Dan ranije 28. maja 1943. Mladenka Ostojić je na četnom sastanku
okupljenim borcima čitala stihove iz pjesme »Grob u žitu« od Branka Ćopića.
Kao da je već tada naslućivala tragičnu sudbinu svoje čete na čijem je
čelu sutradan poginula zajedno sa 12 slavonskih boraca, gotovo na sličan
način kao i Ćopićevi krajiški proleteri. U NOVJ od 1942. Rođena na Braču.
U 12. slavonsku brigadu došla je nakon njenog formiranja. Bila je borac,
politički delegat i politički komesar čete. Poginula je 29. maja 1943.
kod sela Čosinac. Iz sjećanja o borbi kod Čosinca hrabri puškomitraljezac
12. slavonske brigade Trivun Ogar. [2]
u NOVJ od 1941. Bi je borac, puškomitraljezac, komandir voda i komandir
diverzantske čete. Posebno se istakao u napadu na Podgorač, kada je
minirao srednjevekovni dvorac u kome se nalazilo oko 100 neprijateljevih
vojnika. . Njegovom zaslugom likvidirano je uporište Podgorač, u kome je
uništeno 500 neprijateljevih vojnika. Poginuo je novembra 1944. prilikom
napada na Našice.
|