Jovan Kokot: DVANAESTA SLAVONSKA
Sadržaj Prethodni dokument Sledeći dokument


Napad na Garešnicu i borbe u Moslavini

 

U napadu na Garešnicu i u osiguranju napada, učestvovale su jedinice 12. slavonske divizije i Moslavački partizanski odred, ukupno 12 bataljona. Na uporište su napadala četiri bataljona: 2 bataljona 12. slavonske brigade i po 1 bataljon iz 16. slavonske brigade i Moslavačkog partizanskog odreda. Na osiguranju napada nalazilo se 7 bataljona, a jedan je bio u divizijskoj rezervi. Početak napada bio je 22. februara 1943. u 21 sat.

U Garešnici se nalazila jedna satnija 3. bojne 2. gorskog zdruga, ukupno oko 200 neprijateljevih vojnika: od toga 126 legionara, 60 ustaša i oko 20 žandarma, naoružanih sa 4 teška mitraljeza, 20 puškomitraljeza, 4 laka minobacača, a ostali puškama. Odnos snaga bio je 4:1 u korist napadača. Zapovijest za napad izdana je 21. februara u 23 sata, tako da je za pripremu napada na Garešnicu bilo dovoljno vremena.[1] Drugi bataljon 12. brigade ojačan sa 2 teška mitraljeza napadao je žandarmerijsku stanicu i ustaški tabor. S polaznog položaja, sjeverno od sajmišta (kota 158) i preko ciglane, bataljon je krenuo u dvije borbene kolone da obuhvati neprijateljeve objekte sa sjeverne i sjeverozapadne strane. U toku napada utvrđeno je da su se ustaše utvrdile i nalazile u zgradi građanske škole i Hrvatskog doma, odakle je 2. bataljon bio tučen snažnom mitraljeskom vatrom. Iz zapovijesti Štaba 12. divizije[2] poznato je da je te objekte trebalo da napada bataljon Moslavačkog partizanskog odreda. Međutim, kao što će se kasnije vidjeti, bataljon se noću povukao iz uporišta bez odobrenja pretpostavljenog štaba. U napadu na žandarmerijsku stanicu učestvovala je 1. četa 2. bataljona kojom je komandovao Pero Dobričić. Četa je noću, sa grupom najhrabrijih boraca uspjela da se približi objektu napada, ali nije mogla ništa da učini zbog precizne mitraljeske i puščane vatre žandarma koji su organizovali veoma uspješan vatreni sistem od prizemlja do krova zgrade, i sve prilaze prema zgradi držali su pod vatrenom kontrolom. U takvoj situaciji četa nije mogla da se pomjeri ni za korak prema žandarmerijskoj stanici. Ipak, iz grupe boraca izdvojila se Ilonka Rajdl, politički delegat iz Slavonskog Broda, Vaso Radić i Đuro Platiša članovi SKOJ-a iz Gornje Vrijeske. Oni su odlučili da bace bombe na žandarmerijsku stanicu i da svojim primjerom podstaknu ostale borce da likvidiraju žandarme. Ilonka Rajdl i Đuro Platiša pokošeni su mitraljeskom vatrom iz zgrade a čiji su prozori i vrata bili zazidani ciglom, tako da bombaši nisu mogli da ubace ručne bombe. Pokušaj čete da preko susjednih zgrada priđe žandarmerijskoj stanici, i da preko krova napadne neprijatelja, nije uspjeo.

U toku dana četa je nekoliko puta pokušavala da upadne u zgradu žandarmerijske stanice, ali bezuspješno. Trpila je gubitke u poginulim i ranjenim jer, sem ručnih bombi, puškomitraljeza i pušaka, Brigada nije imala drugih borbenih sredstava da se suprotstavi utvrđenju, kakva je bila žandarmerijska stanica. U 5,30 sati 23. februara 1943. Štab 12. divizije izdao je dopunsko naređenje svim jedinicama da se borba u Garešnici nastavlja i u toku dana, sve dok se uporište ne likvidira.[3] U tom naređenju podsećani su svi borci na upornost i izdržljivost u Voćinu, kada je borba trajala šest dana i šest noći, i kada je neprijateljeva posada slomljena upornošću, samoprijegorom i junaštvdm boraca 2. i 4. bataljona 12. slavonske brigade. Kada je komandant 12. slavonske brigade Josip Antolović došao naredne noći pred zgradu žandarmerijske stanice da organizuje vatreni sistem i bombaške grupe, ostalo je svega nekoliko sati do povlačenja Brigade iz Garešnice. Borci su pokušali da provale krov žandarmerijske stanice i da ga zapale benzinskim bocama, ali ni to nije uspjelo pošto krovna konstrukcija nije mogla da izgori. Svi pokušaji bili su bezuspješni djelimično i zbog nesnalaženja Štaba bataljona. U toku borbe bataljon je imao 6 poginulih i 27 ranjenih boraca. Zarobio je 2 žandarma i zaplijenio 1.000 metaka.

Četvrti bataljon ojačan teškim mitraljezom, napadao je na željezničku stanicu. Zakasnio je 10 minuta, ali to nije uticalo na ishod borbe. Prvi napad nije uspio, ali je u drugom pokušaju neprijateljeva posada, većim dijelom, uništena i zarobljena, dok se manji dio povukao u zgradu Građanske škole. Neprijatelj je imao 17 poginulih, više ranjenih i 15 zarobljenih vojnika. Zaplijenjena su tri puškomitraljeza, 22 puške i 4.200 metaka. U toku borbe i napada na željezničku stanicu, direktnu pomoć štabu bataljona u organizaciji vatrenog sistema i borbenih grupa pružio je komandant brigade Josip Antolović Hrvat.



[1]) Arhiv VII, f. NOP-a K-892, reg. br. 22-1/1.

[2]) Arhiv VII, f. NOP-a K-&92, reg. br. 22-1/1.

Arhiv VII, f. NOP-a K-987 reg. br. 53/1.


Sadržaj Prethodni dokument Sledeći dokument