| Sadržaj | Prethodni dokument | Sledeći dokument |
|
Oslobođenje Voćina U
Voćinu se nalazila 2. bojna iz sastava 4. gorskog zdruga 1. gorske ustaške
divizije.[1] Bojna je mješovito sastavljena od ustaša,
Nijemaca, folksdojčera, legionara, žandarma i domobrana. Ukupno 500-550
neprijateljevih vojnika naoružanih sa 30 puškomitraljeza i 6 teških
mitraljeza, a ostali puškama. Neprijateljeva odbrana bila je organizovana u tri
pojasa: prvi, oslanjao se na spoljnu odbranu i park; drugi pojas i težište
odbrane nalazili su se u centru Voćina, s osloncem na veći broj bunkera,
rovova i objekata od tvrdog materijala: hrvatski dom, žandarmerijska stanica,
ustaški tabor, šumarija, Kosanovića kuća, nova i stara zgrada opštine, Hrešićeva
kuća, električna centrala, kao i teški mitraljez na tornju katoličke crkve.
Treći pojas odbrane nalazio se na Kalvariji. Poslije
šesnaest sati neprekidne žestoke borbe, nekoliko ponovljenih juriša koji su
se smjenjivali noću 11/12. decembra 1942. i s ponovljenim protivnapadima
neprijatelja, Voćin je konačno zauzet 12. decembra oko 11 sati. Likvidacijom
neprijateljevog uporišta u Voćinu Brigada je prešla Rubikon, jer je Štab Brigade naredio da
likvidacija neprijatelja u Voćinu treba da dovede do dalje prekretnice oružane
borbe u Slavoniji.178 To je bila akcija koja je politički i psihološki
snažno djelovala na stanovništvo u okolnim selima i na stanovništvo u čitavoj
Podravini sve do rijeke Drave. Pobjeda u Voćinu doprinijela je masovnom prilivu
novih boraca u 1. slavonsku brigadu i partizanske odrede. U Voćinu je ubijeno
20 neprijateljevih vojnika i 176 zarobljeno. Zaplijenjeno je 190 pušaka, 15 puškomitraljeza,
jedan teški mitraljez, 6 pištolja, 50 hiljada metaka, 250 ćebadi, 100 šatorskih
krila i veće količine raznog ratnog materijala. U
napadu na Voćin Brigada je imala: 7 poginulih i 21 ranjenog borca.179
Preko 50% neprijateljevih vojnika, uglavnom ustaša, Nijemaca, žandarma i
legionara, uspjelo se probiti iz uporišta u pravcu Miokovićeva i Pivnica.
Prilikom planiranja i organizovanja napada na Voćin, Štab Brigade je vršio
temeljitu procjenu neprijateljevih snaga i mogućnost njegove odbrane. No, nije
bio dovoljno pronicljiv u procjeni neprijateljevih mogućnosti i namjera u
trenutku kada njegov odbrambeni sistem bude narušen u tolikoj mjeri, i kada
ostaje samo jedno jedino rješenje, proboj ili predaja. Poslije
duže borbe u kojoj je neprijatelj uhvaćen u klješta, i trpio gubitke odlučio
se za proboj i to u pravcu Miokovićeva i Daruvara, gdje mu se nalazila matična
jedinica - 4. gorski zdrug. Rezerva Štaba Brigade (1. četa 3. bataljona) koja
se nalazila u selu Kometniku, oko 1 km od Voćina, nije mogla da bude
upotrebljena u kritičnom trenutku i da spriječi proboj i bjekstvo
neprijatelja. Neprijateljev uspješan proboj navodi na razmišljanje o propustu
koji je ovog puta učinjen, a koji se ponovio još dva puta na istom mjestu, na
istom pravcu i na gotovo isti način prilikom drugog i trećeg napada na Voćin,
u januaru i maju 1943.
|