Kraj ustaškim zločincima   Nakon što su zvanični razgovori o načinu predaje završeni, Milan Basta obratio se komandantu i političkom komesaru 12. proleterske brigade: »Slavonski proleteri imaju veliku čast da razoružaju ustašku rulju koja je 4 godine ubijala nevini narod, starce, žene i malu djecu, spaljivala sela na Kordunu, Lici, Bosanskoj krajini, Baniji i Slavoniji«. U 16 sati najbolji bataljon 12. proleterske brigade, pod komandom Luke Krajnovića otpočeo je razoružavanje ustaša. Na čelu ustaške gomile nalazilo se oko 10 novih autobusa okićenih ustaškim zastavama i fotografijama Ante Pavelića. Na sedištima u autobusu bili su ustaški teški invalidi, većinom bez obje noge, a pojedinci i bez ruku. Svi su bili tamnoputi, opaljeni suncem, uhranjeni i dobrog fizičkog izgleda. Oni su među prvim sprovedeni u Maribor. Razoružavanje je trajalo skoro 24 sata i nije prekidano ni u toku noći. Kolone zarobljenika duge i do 30 kilometara, kretale su se disciplinovano u dvojnim kolonama prema Dravogradu i Mariboru. U toku kretanja ustaše su međusobno razgovarale da su prevarene i da su najveću grešku napravili kada su predali oružje. Krećući se lijevom obalom Drave, pojedinci su pokušali da skokovima u Dravu pobjegnu, ali opreznim borcima 12. proleterske nisu mogli da podvale. Za vrijeme pokreta i praćenja zarobljenika, većina boraca kretala se na jahaćim konjima, motorciklima, biciklima i putničkim automobilima. Do Dravograda su zarobljenike sprovodili borci 12. proleterske, a posle Dravograda pridružili su se i borci Osječke i 4. brigade. Sadržaj Prethodni dokument Sledeći dokument