| Sadržaj | Prethodni dokument | Sledeći dokument |
|
U
napadu na Vetovo i na osiguranju napada, učestovalo je 4 bataljona 12.
proleterske NOU brigade, dok se peti bataljon nalazio u brigadnoj rezervi. U
direktnom napadu učestvuje 1, 2. i 3. bataljon, a napad je počeo 9. aprila u 4
sata ujutro, uz vatrenu podršku 6 teških minobacača.29 Prema
prikupljenim podacima, u Vetovu se nalazio njemački bataljon tzv. »Šuc«
policije, naoružan sa 2 topa, 2 teška minobacača, 3 teška mitraljeza, a
ostali lako pješadijsko naoružanje. U toku napada, međutim, utvrđeno je da
je naoružanje njemačkog bataljona bilo dvostruko veće, za razliku od podataka
dobijenih od informativne službe prije početka napada. Borbe su vođene u toku
čitavog dana sve do mraka, kada su bataljoni 12. proleterske jurišali u
talasima na njemačke bunkere, otporne tačke u stanbenim zgradama iz kojih su
se Nijemci žilavo i ogorčeno branili. Borba se vodila na bliskom odstojanju
prsa u prsa s obostranim napadima i protivnapadima. Žilavost neprijateljeve
odbrane graničila se gotovo sa bezumljem, jer Nijemci nisu žalili žrtve da bi
odbranili Vetovo. Organizacija
vatrenog sistema u uporištu bila je na visokom profesionalnom nivou, i to je,
pored ostalog, zbunjivalo borce i starješine 12. proleterske brigade. Njemački
vatreni sistem radio je precizno. Mitraljeska vatra bila je koncentrična,
precizna i vrlo gusta. Gotovo da je svaki kvadratni metar zemljišta bio tučen
automatskom vatrom, ručnim bombama, minobacačkim i artiljerijskim vatrenim
udarima. I pored njemačke uporne odbrane, u toku dana zauzeto je 5-6 bunkera i
više otpornih tačaka, a nakon toga oslobođen je sjeverni dio uporišta. U
nastavku borbe, bataljoni su se orijentisali na zapadni dio uporišta, gdje se
nalazio neprijateljev čvor odbrane. Oko 16 sati u borbu je uvedena brigadna
rezerva, uz podršku minobacačke vatre kojom je, veoma stručno i efikasno,
upravljao operativni oficir u Štabu Brigade Marijan Grozaj. U trenutku kada se
očekivalo da će neprijateljevo uporište u Vetovu biti konačno likvidirano,
jedna veća grupa njemačkih vojnika, koja je došla iz Pleternice i Slavonske
Požege, probila se u Vetovo i omogućila dalje vođenje odbrane od njemačkih
vojnika. Noću
je organizovan ponovni napad, ali ni on nije bio uspješan. Neuspjeh u toku
napada bio je zbog zamorenosti boraca, ali i zbog pretrpljenih gubitaka u
poginulim i ranjenim. Štab Brigade ocijenio je da, bez upotrebe prateće
artiljerije, produžetak borbe u Vetovu ne bi doveo do očekivanog taktičkog
uspjeha. Na osnovu takve procjene, predloženo je Štabu 12. udarne divizije da
se odustane od daljeg napada na Vetovo. Povlačenje je izvršeno 10. aprila oko
3 sata ujutro. U toj teškoj borbi naročito su se istakli 1. i 2. bataljon na
čelu sa štabovima bataljona, a od pojedinaca: Ante Harambašić, politički
komesar 1. čete 2. bataljona, Ivan Bobić, politički komesar 2. čete 1.
bataljona, Milivoje Petrović, komandir 3. čete 1. bataljona, Mihajlo
Ljeskovac, komandir 1. čete 2. bataljona, Drago Peulić, vodnik, Milan
Dović,
desetar, Nedeljko Buljević, vođa topovskog odjeljenja, Mijo Goruški,
mitraljezac, Ivan Kukić, politički komesar 3. čete 2 bataljona, Slavko Božić,
politički delegat, Savo Radovanović, mitraljezac i drugi. Gubici na obje
strane bili su veliki. Nijemci su imali 306 vojnika, oficira i podoficira izbačenih
iz stroja, od čega 131 poginuo, 140 ranjeno i 35 zarobljenih, a 12. proleterska
NOU brigada imala je 108 boraca, podoficira i oficira izbačenih iz stroja, od
čega 32 poginula, 145 ranjenih i 10 nestalih boraca. Među poginulima nalazio
se Ante Harambašić, Milivoje Petričić, Mato Vučković, Veljko Maljić, Božo
Pribaš i Milan
Panić, Među ranjenima nalazili su se i Ivan Jurković,
Božo Krga, politički komesar 1. čete 1. bataljona, Pavo Gačić, Slavica Čugalj,
politički komesar čete, Ivan Bobić, Ivan Mesinger, Luka Krajinović,
komandant 1. bataljona, Lazo Mijalković, Mihajlo Ljeskovac, komandir čete, Milan
Djurić, Branko Haramija, Stevo Denović, Seća Uskić i
Živadin Nikolić. Zaplijenjeno
je 7 njemačkih lakih mitraljeza, 3 teška mitraljeza, 1 tromblon i 1 laki
minobacač. Utrošeno je 45000 metaka, 7900 za automate, 1020 mina za teške
minobacače, 250 mina za lake minobacače i 20 mina za ručne bacače »pancerfaust«.
U toku njemačkih protivnapada Brigada je izgubila 6 puškomitraljeza i 4 puške.
|