Jovan Kokot: DVANAESTA SLAVONSKA
Sadržaj Prethodni dokument Sledeći dokument


Napad na Velimirovac i Markovac

 

Po jakom pljusku, raskaljanom terenu, poslije 8 sati marša, u 22 sata 12. proleterska udarila je u prazan Velimirovac. Još 15. novembra neprijatelj je napustio mjesto i sa sobom iselio stanovništvo njemačke nacionalne manjine. Očito, to je bio propust obavještajne i informativne službe. Slično se dogodilo i kod 4. brigade 12. udarne divizije, koja je napadala na Našičku Breznicu, gdje je neprijatelj, takođe, napustio uporište prije početka napada. Dok su 12. proleterska i Četvrta brigada ušle u prazna neprijateljeva uporišta, Osječka i Češka brigada nalazile su se na obezbjeđenju napada: Osječka prema Donjem Miholjcu kod Klokočevca, a Češka prema Đakovu.

Preko radio-stanice noću 17/18. novembra 1944. godine 12. proleterska dobila je novo naređenje da napadne predgrađe Našica - Markovac. U Markovcu su bile dvije njemačke čete iz sastava 3. bataljona 2. njemačke brigade, koja se nalazila u Našicama. Ukupno oko 200-250 njemačkih vojnika. Napad na Markovac otpočeo je 18. novembra u 7 sati a napadao je 2. bataljon sa sjeveroistočne strane i od pravca željezničke stanice. Bataljonom su komandovali Miodrag Bjelić i Stevo Stanko vić. U toku napada Bataljon je najprije probio spoljnju odbranu, porušio žičane prepreke, a zatim je nastavio da prodire u pravcu željezničke stanice gdje se nalazio čvor neprijateljeve odbrane. U toku proboja spoljne odbrane, ranjen je komandant bataljona Miodrag Bjelić. Njegovo ranjavanje djelimično je uticalo na tempo napada, koji je trenutno popustio, a njemačka odbrana je to iskoristila. Nijemci su u protivnapadu odbacili bataljon na polazne položaje.

Oko 9 sati u borbu je uveden i 1. bataljon 12. proleterske, te je napad nastavljen zajedno sa 2. bataljonom. Pod udarcem zajedničkih snaga 1. i 2. bataljona, neprijatelj je sabijen u 3 velika bunkera u centru Markovca. Bunkeri su bili od tvrdog materijala, sa većim brojem puškarnica i visoki do 8 metara. Punih 8 sati neprijatelj se očajnički branio, sve dok na scenu nisu stupili neustrašivi diverzanti: Milan Gredeljević, komandir Diverzantske čete 12. divizije, Andrija Gecan, vodnik Josip Mitrović, Franjo Bublić i Omer Altajić. Oni su sa 70 vrećica eksploziva od po 1 kg razorili dva njemačka bunkera i uništili njemačku posadu u sadejstvu sa borcima 1. i 2. bataljona. U preciznom gađanju njemačkih bunkera iz protivtenkovskog topa 37 mm isticao se najbolji nišandžija u Brigadi, Nedeljko Buljević. U 15,30 sati 18. novembra 1944. Markovac je bio potpuno oslobođen. U toku borbe ubijeno je 80 njemačkih vojnika i zaplijenjeno 8 lakih njemačkih mitraljeza, 2 teška minobacača i više hiljada puščanih metaka. Samo 3. četa 2. bataljona zaplijenila je 4 laka njemačka mitraljeza, 50 pušaka, 3 pištolja i drugu ratnu opremu. U borbi se posebno istakao bombaš Ivan Lešić i pomoćnik puškomitraljesca Rudolf Latinčić, koji je sam zarobio 10 njemačkih vojnika. Pouzdano se može reći da bez pomoći hrabrih diverzanata, borci 1. i 2. bataljona 12. proleterske ne bi bili u stanju da za 8,5 sati slomiju njemačku utvrđenu odbranu u Markovcu bez većih žrtava. Pored hrabrih diverzanata, u toku borbe u Markovcu istakli su se: Miodrag Bjelić, komandant 2. bataljona i Ivan Đurišić, nišandžija teškog mitraljeza. On je svoj teški mitraljez unio u jedan od zauzetih bunkera i vatrom uništavao njemačke vojnike. Pored njega, istakle su se i bolničarke i bolničari 2. bataljona, naročito bolničar Vasilije Čalistenko i bolničarka Katica Milanović, kao i Rozika Andrijeti u pružanju prve pomoći ranjenim borcima. U toku borbe u Markovcu istakli su se još i politički komesar 12. proleterske brigade Ivica Miličević i informativni oficir Nikola Lasić, koji su u borbi teže ranjeni.


Sadržaj Prethodni dokument Sledeći dokument