Jovan Kokot: DVANAESTA SLAVONSKA

Oko 11 sati 6. oktobra 1944. položaj 12. brigade u napadu na Viroviticu obišao je zamjenik komandanta Glavnog štaba Hrvatske, general-major Pavle Jakšić. U njegovoj pratnji nalazili su se komandant 6. korpusa pukovnik Mate Jerković i politički komesari korpusa Vlado Janjić i Otmar Kreačić.^[1] Kada su se pomenuti rukovodioci približavali streljačkom stroju, iz neprijateljevog minobacača izbačena je mina. Stabilizator mine zakačio se za granu jednog stabla i okrenuo minu tešku 16,5 kg u horizontalni položaj. Mina je po svojoj uzdužnoj osi pala nedaleko od grupe, ali nije eksplodirala. Oko 16 sati 6. oktobra, Osiječka brigada upala je sa 1 četom s južne strane u dvorište zgrade Gradskog poglavarstva, a potom je i 2. bataljon 12. brigade izvršio juriš kroz glavni ulaz sa sjeverne strane. Time je neprijateljeva odbrana primorana na predaju.

Tako je nakon 40 sati žestoke i neprekidne borbe, neprijateljeva odbrana bila slomljena, a Virovitica oslobođena. Neprijateljevi gubici: 746 poginulih a 200 zarobljenih. Zaplijenjeno je: 602 puške, 26 puškomitraljeza i mitraljeza, 2 teška minobacača, 7 lakih minobacača, 7 protivtenkovskih pušaka, 9 topova, 642 ručne bombe, 331 artiljerijska granata, 44 mine za minobacače, 110.000 metaka, 16 konja, 18 samara, 9 pištolja, i velike količine raznog ratnog materijala i hrane. Utrošeno je 133.186 metaka, 8200 metaka za automate, 172 mine za teški minobacač, 285 granata za džon bul, 88 mina za laki minobacač, 318 granata za PT topove, 52 granate za top 75 mm, 285 ručnih bombi i 12 metaka za PT puške.

Gubici 12. i Osječke brigade: 230 boraca i starješina izbačeno iz stroja. Od toga je 36 poginulo, 189 ranjeno i 5 nestalo. Među poginulima bio je informativni oficir 3. bataljona 12. brigade, poručnik Pero Jakovljević, politički komesar Prateće čete 2. bataljona Dušan Obradović i pomoćnik političkog komesra Jurišne čete Marijan Bumbulović. Među ranjenima nalazio se i komandant 12. slavonske divizije Dušan Pekić, Ljuban Zajilac, komandir 3. čete u 3. bataljonu i Zoran Lazić, komandir čete u 2. bataljonu. U borbi za oslobođenje Virovitice naročito su se istakli: u 1. bataljonu Đoko Čanaglić, komandant bataljona, Milutin Vujnić informativni oficir u Štabu Bataljona, Stojan Prodanović, komandir čete, Antun Larva, politički delegat, Nikola Starčević, politički komesar čete, Ivan Manolić, desetar, Karlo Senčić, borac, Andrija Stevančić, borac, Vladimir Bučevac, borac, Svetomir Živković, vodnik, Živko Jakić, vođa topovskog odjeljenja, Svetomir Jovanović, puškomitraljezac. U 2. bataljonu istakli su se: Miodrag Bjelić, komandant, Stevo Stanković, politički komesar i Jovica Bukvić, pomoćnik političkog komesara, Stjepan Pintović, borac, Slavko Pire, borac, Ivo Baziljević, sekretar Bataljonskog komiteta SKOJ-a, Drago Divjak, vodnik, Stevo Veljković, borac, Branko Ušljibrka, vodnik, Imbro Barić, borac, Nedeljko Buljević, nišandžija PTtopa 37 mm, Milivoj Grozdanić, komandir Prateće čete, Dušan Obradović, politički komesar čete i Dušan Jokić kurir Prateće čete, Slavko Ognjenović, desetar, Petar Rašić, borac, Gabrijel Dubovčak borac, Franc Mikačić, borac i Ranko Dujanović, borac.

U 3. bataljonu istakli su se: Živojin Nićivojević, komandir Prateće čete, Nikola Savić vođa mitraljeskog odjeljenja, Milan Perak, nišandžija teškog mitraljeza, Ostoja Zuber, komandir čete, Mirko Rašić, borac. U okviru 12. brigade, kao cjeline, istakli su se 2. bataljon i Jurišna četa.¹⁷⁰U napadu na Viroviticu došla je do punog izražaja upornost i ostvareno sadejstvo između 12. i Osječke brigade, zatim, upotreba bombaških i diverzantskih grupa. U organizaciji vatrenog sistema do izražaja je došla upotreba teških mitraljeza i protivtenkovskih topova u streljačkom stroju. Uloga komandira četa i komandira vodova u vođenju svojih jedinica bila je nezamjenljiva. Oni su se pokazali kao potpuno zrele starješine koje su u borbi ispoljile visok stepen ratne vještine.

^[1] Na mjesto Vlade Janjića Cape, za političkog komesara postavljen je Otmar Kreačić.

^]71> Arhiv VII f. NOP-a k. 893-27 reg. br. 11.