| Sadržaj | Prethodni dokument | Sledeći dokument |
|
Nakon
povlačenja iz Slavonske Požege, 12. brigada se, po naređenju Štaba Divizije,
prebacila u istočnu Slavoniju na sektor oko Đakova sa zadatkom: da ometa
neprijateljev saobraćaj na komunikaciji Vrpolje - Đakovo - Osijek. U sadejstvu
sa Osječkom i Čehoslovačkom brigadom u rejonu Đakova, 13. septembra 1944. od
9 do 11 sati 12. brigada vodila je oštru borbu sa njemačkom pješadijom
potpomognutom artiljerijom, minobacačima i tenkovima. Neprijateljeva tenkovska
kolona koja je dolazila iz Osijeka, sukobila se sa 2 čete 2. bataljona 12.
brigade, koje su se nalazile na položaju ispred sela Đakovačka Satnica.
Istovremeno, druga tenkovska kolona koja je nadirala iz Đakova, sukobila se sa
1. bataljonom 12. brigade na ulazu u Đakovačku Satnicu. Tenkovi su uspjeli da
probiju položaje 1. i 2. bataljona, a 1 tenk se iznenada pojavio pred kućom u
kojoj se nalazio Štab Brigade. U Štabu Brigade bili su informativni oficir
Nikola Lasić, Milutin Vujnić i zamjenik komesara Brigade. Njih trojica su s
protivtenkovskim puškama i ručnim bombama, iza gomile tucanika zaustavili
vatrom kretanje tenka, ali ga nisu mogli uništiti, dok nije prišao nišandžija
Ibro Boričić. On je džon bulom, bočnim pogotkom, oštetio tenk. Borba je
trajala od 7-9,00 č, prije podne. Ciljevi
u tim borbama nisu postignuti, jer bataljoni 12. brigade nisu bili pripremljeni
za vođenje protivtenkovske borbe na ravnom terenu kakav je bio oko Đakova. Na
položajima 12. brigade izrađeni su plitki rovovi za ležeći i klečeći stav,
koji nisu bili dovoljni da bi se borci mogli suprotstaviti njemačkim tenkovima.
Pored toga, neprijatelj je priredio iznenađenje, jer Brigada nije očekivala
tenkove, već neprijateljevu pješadiju koja je nastupala iz tri različita
pravca. Pošto
su na čitavom frontu položaji 12. brigade probijeni, Brigadi nije ništa
preostalo nego da se povuče. U toj borbi neprijatelj je pretrpio osjetne
gubitke od 114 izbačenih iz stroja. Od toga je 49 poginulo i 65 ranjeno, a oštećen
je i 1 tenk. Vlastiti gubici: 54 borca i starješine izbačeno iz stroja, od čega
je 10 poginulo, 37 ranjeno i 7 nestalo.[1]
U borbi su se naročito istakli: Stevo Žarković, Stjepan Sever
i Ibro Boričić, borci 2. bataljona. Kao cjelina, naročito
se istakao 2. bataljon Osječke brigade.[2] u
borbi je teško ranjen komandant 4. bataljona 12. brigade Radovan Tomić,
kome je u bolnici amputirana noga. [2])
Zbornik ..., tom V, knj. 33, dok. 55. Arhiv VII, k-473 reg. br. 2/II.
|