| Sadržaj | Prethodni dokument | Sledeći dokument |
|
Borbe na Bilo-gori Nakon
povratka iz sjeverozapadne Hrvatske, Brigada se zadržala na Bilo-gori do 15.
avgusta 1943. sa zadatkom da zaštiti bogatu žetvu pšenice od napada dijelova
njemačke 187. divizije i 1. gorske divizije »Ante Pavelić«. Gotovo
svakodnevno su neprijateljeve snage vršile ispade iz pravca Bjelovara,
Virovitice, Velike Pisanice i Grubišnog Polja u namjeri da pokupe ljetinu i
odvezu je u uporište. U to vrijeme na prostoru Bilo-gore nalazilo se oko 2000
pripadnika gorske divizije a u okolnim garnizonima južno i sjeverno od
Bilo-gore, nalazilo se oko 10 bojni iz sastava 1. gorske divizije sa glavnim
uporištima u Miokovićevu, Daruvaru, Pakracu, Grubišnom Polju, Velikoj
Pisanici, Virovitici i Bjelovaru sa oko 8.000 neprijateljevih vojnika.[1] Do
15. avgusta Brigada je imala četiri borbe, a najžešću je vodila sa djelovima
njemačke 187. divizije kod sela Zrinjska. U borbi je učestvovao 2. bataljon 1.
avgusta između 11-12 sati. Treća četa 2. bataljona, pod komandom Pere Pavkovića
i Đure Trstenjaka, jurišala je tri puta, ali su se Nijemci žilavo branili i
pored toga što su trpili gubitke u mrtvima i ranjenima. U toku borbe četa je
imala 11 boraca izbačenih iz stroja, od čega 3 poginula i 8 ranjenih. Među
ranjenima nalazila se i Ankica Gero vac.[2] Sutradan, 2. avgusta, borbu je vodila 1. četa 2.
bataljona zapadno od sela Topolovice. U kratkoj, ali veoma oštroj borbi,
poginuo je komandir čete Božo Popara, koji je jurišao na čelu svoje čete.[3] Ostali bataljoni vodili su, takođe, svakodnevne
manje borbe sa neprijateljem koji je nastojao da odveze pšenicu sa Bilo-gore.
Dok je 12. NOU brigada vodila borbu sa neprijateljevim jedinicama, seoski
narodni odbori su, uz pomoć naroda i omladine, uspjeli da za 14 dana požanju i
pokupe pšenicu, ječam i raž i odvezu na oslobođenu teritoriju. U međuvremenu
Štab 12. slavonske brigade je uputio jednu četu 1. bataljona u s. Virje na
komunikaciji Virovitica - Đurđevac. Četa je zaplijenila kompletnu štampariju
sa dijelovima i materijalom, i 500 pari cipela sa drvenim đonom. Četvrti
bataljon izvršio je uspješnu mobilizaciju u selima Podravine, sjeverno od
Virovitice, Turanovcu, Starom Gradcu, Lukaču i drugim. Pored uspješne
mobilizacije bataljon je zaplijenio od narodnih neprijatelja 30 komada krupne
stoke i dva para konja. [1]
Arhiv VII, f.
NDH, reg.
br. k. 59 reg.
br. 2-16/4 i k-892, reg.
br. 21/2. [2]
U NOVJ od 1942. Bila je borac, obavještajni oficir u bataljonu. Rođena
1925. u Lici, u naprednoj porodici koja je prije rata bila hapšena i
progonjena. [3] u
NOVJ od 1941. Bio borac, komandir voda, komandir čete i obavještajni
oficir u bataljonu. Poginuo u blizini rodnog mjesta Rašenice u 25. godini.
|