Radoslav S. Nedovic, Pantelija Vasovic: ZATAMNJENA ISTINA
| Sadržaj | Prethodni dokument | Sledeći dokument |
|
SUDBINE
MNOGIH USMRĆENIH Na
rednom broju 6143, str. 452, upisan je Kovačević Bogoljuba Svetozar (1903) iz
Rtara, pripadnik SDS, streljan od OZN-e u Beogradu 16. maja 1945. On nije bio žitelj
Rtara. Iz Rtara se iselio oko 1923. godine, od kada je živeo u Beogradu. Bio je
žandarm i u toku rata čuvar Banjičkog logora. Verovatno mu je sudskom
presudom konfiskovana imovina, koju je posedovao u Rtarima, pa su to autori
iskoristili da ga oglase kao građanina Rtara. Na
rednom broju 836, str. 346, upisan je Gligorijević Svetozar iz Rtara, s
podatkom da je bio civil i da je ubijen od legalizovanih četnika 29. novembra
1941. Istina je da on nije bio rodom iz Rtara i da nije bio civil. Gligorijević
je bio partizan, rodom iz Žarkova kod Beograda, a ovde su ga ubili četnici
navedenog datuma. Njegovo telo je rodbina posle osloboćenja prenela u rodno
mesto. Na
rednom broju 5057, str. 430, upisan je Marić Milorada Srećko iz Rajca,
pripadnik JVuO, streljan od OZN-e u Čačku 1945. Istina je da on nije streljan
od OZN-e u Čačku. Bio je pripadnik JVuO, krajem 1944. se povukao sa Vrhovnim
četničkim štabom i nastradao je negde u BiH. Na
rednom broju 4654, str. 422, upisano je ime Ćirković M. Dobrosava (1906) iz
Atenice, a na rednom broju 4655, ista strana, Ćirković M. Đuro (1914) iz
Atenice, sa podacima da.su obojica pripadnici JVuO i da ih je streljala OZN-a 1.
decembra 1944. Istina je da njih nije streljala OZN-a, već da su oni pri
nailasku NOVJ sa svoje štale, gde su se nalazili, bacili bombe i ubili dva
vojnika, pri čemu su ih vojnici likvidirali. Na
rednom broju 243, str. 334, upisan je Šipetić Dobrivoje (1887) iz Atenice,
civil, sa konstatacijom da je ubijen od partizana 30. decembra 1941. Istina je
da su Šipetića ubili Nemci, a ne partizani. Na
rednom broju 1264, str. 354, upisan je Gavrilović Veljo, bez podataka o imenu
oca i godine roćenja, iz Atenice, pripadnik JVuO, sa konstatacijom da je
ubijen. Istina je da je umro od tuberkuloze nekoliko godina posle rata. Na
rednom broju 17889, str. 365, upisan je Luković Toma Slobodan, bez godine roćenja,
iz Kulinovaca, pripadnik JVuO, ubili ga Nemci u Mauthauzenu 1943. Istina je da
je on bio pripadnik SDS, da se kasnije priključio četnicima, koji su
posumnjali da je špijun i oni su ga ubili. Pod
rednim brojem 5272, str. 434, upisan je Ćirković V. Petar (1927), pripadnik
SDS, poginuo u borbi sa NOVJ u BiH. Istina je da je on pripadao SDS, ali je
1944. godine stupio u NOVJ, pa je kao borac ove formacije poginuo na Sremskom
frontu i sahranjen je na groblju u Iloku. Na
rednom broju 5174, str. 432, upisan je Rajičić Pavle, bez imena oca i godine
roćenja, iz Atenice, pripadnik JVuO, streljan od OZN-e u Čačku 1945. Istina
je da on nije streljan od OZN-e. Umro je od tuberkuloze u Atenici posle rata. Na
rednom broju 6637, str. 462, upisan je Ilić Velimir, bez godine rođenja i
imena oca, iz Atenice, pripadnik JVuO, i da je umro od posledica batinanja od
milicije. On niti je bio pripadnik JVuO, niti je mučen od milicije, pa od toga
umro, što je pusta izmišljotina. On je umro prirodnom smrću. On je deda
aktuelnog političara Velja Ilića, pa je trebalo napisati da je stradao od
komunista. Udvarački, zar ne? Verujemo da ni ministru Iliću ovakva
"istina" nije potrebna. Na
rednom broju 232, str. 354, upisan je Đorđević Milije Slavko (1890) iz Čačka,
civil, ubijen od partizana na planini Jelici 26. septembra 1941. Istina je da je
on rođen u Lokišnici kod Leskovca, da je bio berberin i živeo u Čačku,
saradnik NOP-a, i da su ga ubili četnici na planini Jelici navedenog datuma.
Dakle, nisu ga ubili partizani, već četnici. Na
rednom broju 702, str. 342, upisan je Pantelić Živomir (1903) iz Čačka, bez
imena oca, pripadnik JVuO, poginuo u borbi protiv partizana na Jeljenu, 17.
novembra 1941. godine. Istina je da se ovde radi o Pantelić Radivoja Živoradu-Živomiru
(nadimak Kozac, 1923). Nije bio pripadnik JVuO, već borac Ljubićkog bataljona
Čačanskog NOP odreda i član SKOJ-a. Jeste poginuo na Jeljenu u Gornjoj
Gorevnici 6. novembra 1941. u borbi sa četnicima. Na
rednom broju 3456, str. 398, upisan je Ignjatović Adama Pribislav (1924) iz Čačka,
pripadnik SDK, ubili ga Bugari u borbi kod Lapova 13. februara 1942. Istina je
da Ignjatović nije pripadao SDK, već je bio borac Ljubićkog bataljona Čačanskog
NOP odreda "Dr Dragiša Mišović" i da su ga ubili četnici u Lapovu
1942. godine. Na
rednom broju 4790, str. 425, upisan je Vidić Ratko (1917), bez imena oca iz Čačka,
pripadnik NOVJ, ubila ga OZN-a u Čačku, 23. decembra 1944. On je bio borac Čačanskog
NOP odreda. Nije ga ubila OZN-a, već je poginuo nesrećnim slučajem u Čačku
7. decembra 1944. Na
rednom broju 4892, str. 427, upisan je Gajović Dragomir (1895) iz Čačka,
pripadnik SDS, streljali ga OZN-a u Čačku 1945. Istina je da je on bio agent
Specijalne policije. Nije ga ubila OZN-a, već se on obesio u Čačanskoj
bolnici, gde je bio na lečenju. Na
rednom broju 5073, str. 430, upisana je Milinković Ranke Milena, bez godine roćenja,
iz Beljine, civil, ubijena od OZN-e u Čačku 1945. Tačno je da ona nije
ubijena od OZN-e u Čačku. Bila je ljubavnica Nemaca i sa njima je otišla
prilikom njihovog povlačenja sa ovog područja. Na
rednom broju 6384, str. 457, upisan je Kovačević Mijaila Milorad iz
Pridvorice, pripadnik JVuO, ubijen od OZN-e u Pridvorici 1946. Istina je da je
Kovačevića ubio u Pridvorici Rašo Pendrić iz Trbušana zbog neraščišćenih
porodičnih odnosa i ovo ubistvo nema nikakve veze sa OZN-om. Na
rednom broju 3738, str. 404, upisan je Ćirović Čedomir (1894) iz Čačka,
civil, umro posle ranjavanja 18. avgusta 1944. U evidenciji sahranjenih na Čačanskom
groblju zapisano je da se ne zna odakle je rodom, što znači da nije iz Čačka,
već je pripadnik neke vojne formacije sa drugog područja. Na
rednom broju 1939, str. 368, upisana je Drobnjak Kosana, bez imena oca i godine
roćenja, iz Tijanja, civil, ubijena u Pridvorici 15. januara 1943. godine. Na
sledećim rednim brojevima 1940 i 1941, upisana su njena deca Milan (1941) i
Mirjana (1942). Mirjana nije rodom iz Tijanja, već iz familije Ranćić iz
Zeoka, udala se i živela u Beogradu. Ubio je nju i decu njen suprug, koji je
bio pripadnik SDS; inače, oni su živeli u Beogradu. Nisu bili žitelji
Tijanja. Nikada! Na
rednom broju 3223, str. 393, upisan je Stanimirović Milovan (1912) iz Negrišora,
civil, ubijen u Dučalovićima 15. novembra 1943. Istina je da je Stanimirović
bio učitelj u Markovici i da su ga ubili četnici po nalogu Milutina Jankovića.
Ubio ga je Ratko Kovačević, četnik iz Dučalovića. Na
rednom broju 3602, str. 401, upisan je Radosavljević Milovana Božidar (1922),
civil, ubijen 4. maja 1944. On nije ubijen kao civil. Bio je nemački agent i
njega je ubila četnička crna trojka u centru Čačka iskasapivši ga kamama.
Sahranjen je u Rtarima? On je prilikom osloboćenja Čačka 1. oktobra 1941.
pobegao sa Nemcima u Kraljevo i sa njima se kasnije vratio u Čačak. Na
rednom broju 5274, str. 434, upisan je Đurić Milojko, nema imena oca ni godine
rođenja, iz Kukića, civil, ubila ga OZN-a u Čačku 1945. godine. Istina je da
njega nije ubila OZN-a. On je izvršio samoubistvo i pronaćenje na štali Lugića
u Kukićima. Na
rednom broju 595, str. 341, upisan je Obradović Vlastimir (1908) iz Markovice,
pripadnik JVuO. Kaže se da je poginuo u borbi sa partizanima u Čačku u
noembru 1941. godine. U Markovici nije postojao Vlastimir Obradović, već
Vlastimir Obrenović, koji je pripadao Jeličkom četničkom odredu i poginuo je
u borbi sa Nemcima na Kraljevu 21. oktobra 1941. Na
rednom broju 596, str. 341, upisan je Obradović Miloš (1908) iz Markovice. Kaže
se da je poginuo u borbi sa partizanima u Čačku u novembru 1941. godine. Takav
čovek nije postojao u Markovici, ali je, kao u prethodnom slučaju, postojao
Obrenović Miloš i on je kao pripadnik JVuO poginuo u borbi sa Nemcima na
Kraljevu 21. oktobra 1941. Na
rednom broju 6424, str. 457, upisan je Tomašević Koste Krstomir iz Beljine,
civil, i da je nesrećnim slučajem stradao 1946. godine. Tomašević je izvršio
samoubistvo 1948. godine zbog sukoba u porodici. I on nije žrtva rata, pa je čudno
odkuda se našao na spisku stradalnika. Na
rednom broju 1917, str. 367, upisan je Šišović Radomir iz Gojne Gore,
pripadnik JVuO, sa podatkom da su ga ubili partizani u Gojnoj Gori 1943. godine.
Šišovića su ubili četnici u Gojnoj Gori zbog pljačke. Lično ga ubio
komandant četničkog bataljona Topalović. Na
rednom broju 3422, str. 397, upisan je Šišović Stanimir iz Gojne Gore,
pripadnik JVuO, sa podacima da su ga ubili partizani u Lučanima 1944. godine.
Njega su u Lučanima ubili četnici Milutina Jankovića zbog pljačke. U Lučane
ga je uputio Miloš Marković, komandant brigade, sa pismom Jankoviću da bude
ubijen. Na
rednom broju 4958, str. 428, upisan je Ivanović Ljubomir Grk, iz Čačka,
civil, sa podacima da ga je ubila OZN-a 1945. godine. Istina je da Ivanovića
nije ubila OZN-a. On se obesio u svojoj trgovačkoj radnji 1946. Na
rednom broju 6520, str. 459, upisan je Bradonjić V. Miloš (1895) iz Brđana,
pripadnik JVuO, sa podatkom da je streljan od OZN-e u Čačku 1947. Istina je da
je Bradonjić poginuo u Brćanima prilikom likvidiranja odmetnika koje je on
prokrivao. Akciju su izveli pripadnici OZN-e i milicije. Na
rednom broju 1976, str. 368, upisan je Petrović Milenka Dragoslav (1912) iz
Trbušana, sa podacima da je bio pripadnik JVuO i da su ga ubili pripadnici JVuO
8. februara 1943. Istina je da su ga ubili četnici na putu izmeću Pranjana i
Družetića navedenog datuma, ali je neistina da je on bio pripadnik JVuO, već
borac Ljubićkog bataljona Čačanskog NOP odreda "Dr Dragiša Mišović". Na
rednom broju 3670, str. 402, upisan je Krupež Milovana Živko (1912) iz Rakove,
sa podatkom da je pripadao JVuO i da je poginuo u borbi sa partizanima na
Kopaoniku 16. jula 1944. Krupež je bio borac Ljubićkog bataljona Čačanskog
NOP odreda "Dr Dragi-ša Mišović". Njega su četnici mobilisali i
oterali na Kopaonik, gde je poginuo. Sumnja se da su ga četnici ubili zbog mogućnosti
da će da prebegne partizanima. Na
rednom broju 3814, str. 405, upisan je Jovanović Milovana Milorad (1920), iz
Rakove, sa podacima da je pripadao JVuO i da je poginuo u borbi sa partizanima
na Jelovoj Gori 10. septembra 1944. Istina je da je Jovanović bio borac Ljubićkog
bataljona Čačanskog NOP odreda "Dr Dragiša Mišović". Njega su četnici
prisilno mobilisali i on je nastradao u borbi sa partizanima na Jelovoj gori.
Sumnja se da je i on likvidiran od četnika da ne bi prebegao partizanima. Na
rednom broju 2266, str. 374, upisana je Kujundžić Sekule Cmiljka-Cila, iz
Prijevora, civil; kaže da je nestala u Beogradu. Ona je bila pripadnik NOP-a,
ne civil, kako je navedeno i zatočenik u Banjičkom logoru, odakle je 5. aprila
1943. izvedena i sigurno je tu streljana. Znači, poznato je gde je usmrćena. Na
rednom broju 2845, str. 386, upisan je Mitrović Dragomir (1919), iz Negrišora,
civil, ne zna se ko ga je ubio. Mećutim, nije tačno da je bio civil, već
aktivan četnik kod Milutina Jankovića; kasnije se odmetnuo od njega. Ubijen je
po nalogu Jankovića u Negrišorima u kući Milisava Mitrovića 8 septembra
1943. Mitrović je pružio oružani otpor, pa je u toj kući tada poginula i
starica Milenija Mitrović. Na
rednom broju 1528, str. 359, upisan je Milomir Davidović (1912) iz Negrišora,
pripadnik JVuO, ubijen u Negrišorima 3. jula 1942. Nije navedeno od koga je
poginuo. Davidović je bio aktivan četnik u pratnji Milutina Jankovića, sa kim
je došao u sukob. Ubili su ga četnici iz Jankovića pratnje po naređenju
Jankovića. Na
rednom broju 4827, str. 445, upisan je Alempijević Vučko iz Lučana, pripadnik
JVuO, ubijen od KNOJ-a u Lučanima. Alempijević nije ubijen od KNOJ-a, već je
umro prirodnom smrću od tuberkuloze čitavu deceniju posle rata.
|