Radoslav S. Nedovic, Pantelija Vasovic: ZATAMNJENA ISTINA
| Sadržaj | Prethodni dokument | Sledeći dokument |
|
MASOVNO UBIJANJE I PROGONI PARTIZANA Javnosti
je poznato da je na igralištu Fudbalskog kluba "Borac" u Čačku 20.
jula 1941. streljano 12 boraca i rodoljuba. Bilo je to prvo streljanje posle
okupacije zemlje, koje su izvršili žandarmi, pod okriljem Nemaca. Autori
napisaše da su streljanje obavili Nemci, a ne žandarmi. Na Orlovaku u Donjoj
Trepči 1. decembra 1941. godine, za svesrdnu saradnju Pećančevih četnika,
lokalnih četnika iz Mrčajevaca i Nemaca, dovedena je veća grupa zarobljenih
partizanskih boraca, pa ih je 12 tu streljano. Streljali su ih četnici u
prisustvu nemačkih jedinica. I ovde Davidović i Timotijević oslobodiše četnike
odgovornosti i pobijene prikazaše kao nemačke žrtve. U Mojsinju, 3. decembra
1941. godine, Pećančev vojvoda Pavle Gučanin, u zajednici sa lokalnim četnicima
iz Mrčajevaca i okoline, streljao je 36 boraca, od kojih je 12 bilo sa čačanskog
područja. Ostali su pripadali NOP odredima sa područja Šumadije. Poznato je
da su dan pre ovog streljanja Nemci predali četnicima šest boraca koje su
pohvatali u Ostri i okolini, pa su oni ovde streljani. Nemci nisu bili prisutni
streljanju, a svih 12 streljanih Čačana su prikazani kao žrtve Nemaca, a ne
četnika.1"2 U borbama sa partizanskim jedinicama u novembru i decembru 1941. godine četnici su zarobili veliki broj partizana. Njih 449 su predali nemačkim jedincama, od kojih je 71. Čačanina streljan na Krušiku u Valjevu, 179 uz Vojnotehničkom zavodu u Čačku, ostali u logorima na Banjici, Norveškoj, Nemačkoj...193 Svih 449 usmrćenih autori "Zatamnjene prošlosti" prikazaše kao žrtve nemačkih okupacionih snaga oslobodivši svake odgovornosti četnike koji su ih predali svojim gospodarima. Svaki razuman čovek bi postavio pitanje: Da li bi se ovi nesrećnici našli pred nemačiim streljačkim strojem da ih četnici nisu predali onima kojima su verno služili? Što se tiče autora-istoričara četnici su za njih potpuno nevini. Odgovornost ne postoji i prenosi se na one kojima su služili. Da
bi sagledali ukupne zločine, autori su morali da se pozabave i ubistvima u ovom
delu Srbije osoba rođenih van čačanskih područja. Bilo je tu dosta masovnih
i pojedinačnih ubustava. Mnoga imena su poznata, a kod masovnih ubistava ne zna
se ni njihov broj. Da
podsetimo samo na neka od tih masovnih zločina: Četvrtog
novembra četnici su uhvatili na putu od Mionice ka Ravnoj gori grupu boraca
koja je upućena iz Beograda na slobodnu teritoriju radi popune sanitetske službe
u partizanskim odredi-ma. Grupa je brojala 33 borca: 19 žena i 14 muškaraca.
Cela ova grupa je poubijana od strane četnika u Brajićima (na Drenovom vrhu).
Na žalost, za sve njih ne znaju se imena, ali su poznata imena 14 že-na. Čitavu
grupu su likvidirali četnici pod komandom Ilije Orelja i Dušana Topalovića.
Bili su tada pod komandom Draže Mihailovića. Nisu bili legalizovani.194 Osamnaestog novembra 1941. godine četnici su, pod komandom Miloja Mojsilovića, u Kaoni zarobili grupu od 18 boraca Kopaoničkog NOP odreda. Ta grupa boraca je 19. novembra na svirep način likvidirana na Vencu u Lisi. Napomenimo i to da se i ovde radi u najvećem delu o sanitetskom osoblju i ranjenicima.195 Već
smo naveli da su četnici u Mojsinju, 3. decembra, pored grupe boraca sa čačanskog
područja streljali i 24 partizana koji su ovde zarobljeni, a pripadali su nekim
od šumadijskih NOP odreda. I ova streljanja nisu pripisana ni jednoj vojnoj
formaciji.1% Pored
zločina u decembru 1941. i januaru 1942. godine, kada su se dogodila rasturanja
partizanskih NOP odreda, četnici su jedan broj boraca drugih odreda hvatali na
čačanskom području i predavali Nemcima, koji su najčešće odmah streljani.
Tu su i mnoga pojedinačna ubistva boraca, koja su vršena na terenu. Koliko je
to bila masovna pojava, navedimo to da su samo na području Markovice od strane
četnika streljana četiri partizanska borca. Bili su to: Sveta Gligorijević iz
Žarkova kod Beograda, Savić Savićević, iz Žarkova kod Beograda (ubio ga lično
Milutin Janković), Dragutin Krstić iz Umke kod Beograda i Miloš Šćepanović
iz Ljumbarde sa Kosmeta (ubio ga četnik Sreten Kovačević).197
|