Rođen je 7. juna 1915. u Clevlandu, Sjedinjene Američke Države, kao dijete slovenačkih iseljenika, koji su u Ameriku došli da zarade novac za kupovinu imanja. Vratili su se u domovinu 1921, i Franc Horvat je u blizini svog rodnog sela, u selu Krka, sadašnja općina Grosuplje, kupio imanje. U vrijeme rata on i majka pomagali su oslobodilačku borbu.

Žan je završio pet razreda osnovne škole u Krki. Od 1927. do 1933. pomagao je roditeljima u obrađivanju imanja, a onda je u šumama radio kod raznih poslodavaca kao drvosječa i tesar, gdje je postao član naprednih sindikata. Vojni rok odslužio je 1936. u kraljevoj gardi. Do 1941. tri puta je pozivan na vojne vježbe u Varaždin, gdje ga je zatekao aprilski rat. Vraća se, posle kapitulacije, naoružan, i odmah počinje da skuplja i skriva oružje i municiju.

Prijeko poznanika iz sindikalne organizacije Hrovat, među prvima u svom kraju, već u maju 1941, dobiva vezu s Protiv imperijalističkom, kasnije Osvobodilnom frontom, i prima ilegalnu štampu. U julu iste godine učestvuje u stvaranju seoske vojne organizacije Osvobodilne fronte, kasnije Narodne zaštite.

U jesen 1941. postaje komandir čete Narodne zaštite i jedan od glavnih snabdjevača i suradnika partizana s tog terena Kad je 2. partizanski bataljon "Štajerski", pod komandom Franca Rožmana, Staneta, posle odlaska s Pugleda, došao na taj teren, Hrovat postaje jedan od glavnih njegovih snabdjevača. Partijska organizacija bataljona 1. štajerske partizanske brigade (preteče Druge grupe odreda) prima ga, 4. aprila 1942, u Partiju, ali mu Komanda brigade ne dozvoljava da stupi u partizanske redove. Tri puta je pokušavao da to učini bez pristanka viših foruma, i tri puta je vraćan kući, da i dalje radi u terenskoj organizaciji.

Dozvolu za odlazak u partizane dobio je 24. maja 1942, i istog dana stupio, zajedno sa svojom četom, u Dolenjski odred, u njegov 3. bataljon.

Kad je Dolenjski odred podijeljen, sredinom juna, na tri odreda, Hrovat je bio već komandir čete. Ušavši u sastav Zapadnodolenjskog odreda, istakao se u borbama kod Dolenjskih Toplica i u opsadi Kočevja. Svoju četu, najbolju u Zapadnodolenjskom odredu, Hrovat je često predvodio u jurišima.

U augustu je s četom uključen u 1. slovenačku proletersku udarnu brigadu "Tone Tomšič", S njom učestvuje u borbama oko visoravni Rog, gdje su bile opkoljene naše jedinice; u akcijama u predgrađima Ljubljane i u mnogim drugim borbama zime 1942—1943. Cijelo to vrijeme bio je na čelu 1. bataljona.

U martu 1943. tadašnji komandant Glavnog štaba NOV i PO Slovenije, Ivan Maček-Matija, uzeo je Hrovata iz brigade u svoju pratnju. U jesen i u zimu, Hrovat je bio komandant osiguravanja stana rukovodstva oslobodilačkog pokreta u Sloveniji, na visoravni Rog. Istakao se organizacijom i provođenjem mjera sigurnosti, čime je doprinio da se očuva tajnost baze. U proljeće 1944. odlazi, kao pratilac Mačeka, u Drvar, i učestvuje u borbama u vrijeme njemačkog desanta na Vrhovni štab. Posle povratka je na službi u OZN-i i vrši dužnost komandanta stana u bazi 24. na Stražnom vrhu kod Črnomlja.

U vrijeme rata bio je tri puta lako ranjen.

Posle oslobođenja je do demobilizacije 1946, radio u Upravi državne sigurnosti; završio je jednogodišnju školu za lugare; bio više godina direktor Uprave državnih šuma u Tržiču; na radu u Upravi državnih lovišta i, najzad, direktor Uprave uzgojnih lovišta Slovenije, i na toj dužnosti je i penzioniran.

Umro je u Ljubljani 7. jula 1970. godine.

Narodnim herojem proglašen je 27. novembra 1953. godine.