Rođen je 1918. godine u Prilepu, Makedonija. Potiče iz pečalbarske porodice, koja se poslije prvog svjetskog rata bavi sitnom trgovinom.

Poslije završetka IV razreda gimnazije, postaje trgovački pomoćnik. Često putuje u Zagreb i Beograd. Rano se uključuje u napredni oslobodilački pokret u Prilepu. Postoje upoznao napredne ljude u Beogradu i Zagrebu, počeo je da donosi ilegalni materijal u Prilep. istaknut je u KUD "Abrašević" i u Loži trezvenjaka. Aktivno učestvuje u svim akcijama i demonstracijama protiv režima. Zbog toga je proganjan i hapšen. Kao utjecajan čovjek u gradu, i Član odbora "Crvene pomoći", bio je učesnik u prikupljanju "Narodne pomoći", i sa svojom porodicom naročito je doprinio ovoj aktivnosti. Za njegovu organizacionu aktivnost vezano je formiranje novih partijskih organizacija sjeverno od Prilepa, naročito u okolini Broda.

Odmah poslije okupacije, zbog svog angažiranja u pripremama za oružani ustanak, primljen je u članstvo KPJ. Nekoliko puta je bio hapšen i prebijan od bugarskih okupacionih vlasti, ali se uvijek hrabro držao.

Godine 1942. povlači se u ilegalnost i postaje član MK KPJ u Prilepu. Često odlazi, po partijskim zadacima, van grada. Poznata je njegova veza s odredom "Dimitar Vlahov", i njegova aktivnost u selima Drenovci, Gorno Selo i Dabnica. U posljednjem trenutku izbjegao je "dabničko klanje", u septembru 1942. godine. Izvjesno vrijeme radio je i s partijskom tehnikom.

Godine 1943. postao je član II oblasnog komiteta (za Bitolj). Prilikom prvog oslobođenja Kičeva, septembra 1943. godine, postao je sekretar SK u Kičevu. U zimu 1944. godine vraća se na prilepski teren, kao član Oblasnog komiteta Bitolja. Kad se nalazio u gradu, pomagao je MK naročito na masovnom upućivanju novih boraca u brigade. Čim je počelo proljeće, zajedno sa sekretarom SK Prilepa Krumetom Volnaroskim, posvećuje posebnu pažnju formiranju NOO u srezu. Često odlazi na teren u sela.

Kad su počele pripreme za saziv 1 zasjedanja ASNOM, Kiro i Krume su često zajedno. Poslije jednog sastanka u Prilepu, ostali su da prespavaju u istoj kući. Ali, bugarska policija je otkrila kuću u kojoj su oni bili i opkolila je jakim snagama. Opkoljeni od stotinu dobro naoružanih Bugara, nisu mogli da se probiju. Pošto su potrošili municiju, Kiro se popeo na krov i održao govor o partizanskoj borbi i skoroj pobjedi nad fašizmom. Susjedi su slušali govor. Policija je zapalila kuću. Krume je 9. maja 1944. godine ubijen. Kiro je izvršio samoubojstvo i izgorio u zapaljenoj kući.

Narodnim herojem proglašen je 11. oktobra 1953. godine.