spisak
Eypper Ernesta Ernest
Rođen je 23. septembra 1914. u Ljubljani, Slovenija. Otac mu je bio građevinski inženjer, Francuz iz Alzasa, do prvog svjetskog rata njemački podanik, Izvodio je građevinske radove u tadašnjim austro-ugarskim zemljama, a kada je, 1918. Alzas ponovo postao dio Francuske, vratio se u domovinu, i razveo od Ernestove majke koja se, posle nekoliko godina, preudala, Ernest je završio osnovnu školu u Trnovu, predgrađu Ljubljane. Položio je veliku maturu 1935, u Prvoj državnoj realnoj gimnaziji u Ljubljani, i otišao u Francusku, u Bezanson, da kao francuski građanin odsluži vojsku. Poslije odsluženja dvogodišnjeg vojnog roka, odlazi u Pariz, da na Sorboni studira međunarodno pravo. Ubrzo mu nestaje sredstava za život, jer ga otac nije htio izdržavati, pa se vraća u Ljubljanu, gdje se upisuje na Pravni fakultet.

Kao student, glumio je u amaterskim kazalištima. bio je veoma veseo i važio za duhovitog momka. Francuska vlada ga, 1939, prima u konzularnu službu, i šalje u Beirut. Kada je 1940. Francuska kapitulirala on se, preko Turske, vraća u Ljubljanu, gdje još neko vrijeme radi u francuskom konzulatu. U to vrijeme, već je, u krugu napredne studentske omladine, važio za simpatizera Partije.

U ljeto 1941. godine, Ernest postaje član udarne grupe u Trnovu i učestvuje u mnogim akcijama. Neke su bile loše pripremljene, zbog neiskustva članova grupe. Tako su u jednoj akciji ranili izdajnika, koji je potom policiji dao podatke tko bi sve mogao da bude napadač. Uhapšen je i Ernest, ali se vješto branio i uskoro pušten. Kad je bio već na slobodi, pronašli su nove dokaze, i ponovo htjeli da ga uhapse, ali je on uspio pobjeći i sakriti. Od tada je bio ilegalac.

Izvjesno vrijeme je radio u Reonskom odboru Osvobodilne fronte, odgovoran za rad po vojnoj liniji. Krajem 1941. određen je na rad u VOS-u. Radio je u Specijalnoj obavještajnoj službi, pod neposrednim rukovodstvom Zdenke Kidrič. U to vrijeme već je bio primljen u Partiju.

U proljeće 1941, Zdenka Kidrič je uspostavila vezu s nekim bivšim jugoslovenskim obavještajnim oficirima, koji su se pretvarali da su pristalice borbe protiv okupatora. Oni su, u suradnji s talijanskom policijom, počeli da prate Zdenku i sve one s kojima je održavala vezu. Tako su pratili i Ernesta, koji se po gradu kretao često preodjeven u svećenika.

Marta 1942, karabinjeri su na ulici uhvatili Ernesta s lažnim ispravama. Pronašli su mu i izvještaj o dvojici izdajnika. Sutradan je, na isti način bila uhapšena i Zdenka Kidrič. Uskoro je policija otkrila da su Ernestove isprave lažne, a jedan od izdajnika, o kome je govorio zaplijenjeni izvještaj kod Ernesta, nađen je mrtav, a drugi ranjen. U međuvremenu je Zdenku Kidrič iz bolnice spasila udarna grupa. Sve je to talijansku policiju učvrstilo u uvjerenju da je Ernest važna ličnost u VOS-u. U zatvoru su ga tukli pokušavajući da od njega nešto saznaju, ali uzalud.

Strijeljan je 1. maja 1942, na vojnom strelištu Suhi bajer, u Ljubljani. Nekoliko dana posle strijeljanja, nepoznati talijanski vojnik donio je Ernestovoj majci oproštajno pismo, a posle rata pronađen je i talijanski policijski zapisnik o "slučaju Eypper" u kome se, pored ostalog, navodi da je Ernest, pred strijeljanje, na francuskom jeziku rekao: "Koliko vrijediš, slobodo, zna jedino onaj koji daje za tebe svoj život".

Narodnim herojem proglašen je 27. novembra 1953. godine.

spisak