Rođen je 6. decembra 1919. u selu Vlahović, Glina, Hrvatska. Potječe iz seljačke porodice. Završio je osnovnu školu u svom selu, i učio stolarski zanat.

Okupacija zemlje ga je zatekla na odsluženju vojnog roka. Nikola se već u aprilu 1941, našao kod svoje kuće, gdje se povezao sa komunistima, i počeo rad na pripremanju ustanka. On je, 23. jula 1941, u sastavu prve ustaničke grupe na Baniji, zajedno sa Vasiljom Gaćešom. Tog dana u akciji na Banski Grabovac, Demonja uskače kroz prozor zgrade općine, na prepad zarobljava općinskog bilježnika i iznosi 6 pušaka koje su pripadale općinskoj straži.

Učestvuje svakog dana u akcijama na ustaško-domobranske posade, i svojim vješto postavljenim zasjedama često sprečava ustašama izvršenje zločina nad srpskim narodom Banije. Poslije napada na željezničku prugu Caprag – Glina, ponijelo se ime Nikole Demonje Banijom.

Neustrašivi borac, bombaš, odličan mitraljezac, desetar prve udarne desetine na Baniji, 1941.

postao je član KPJ. Ubrzo je i vodnik prvog voda u odredu Vasilja Gaćeše, a u martu 1942.

komandir Banijske proleterske čete.

Najslavnije pobjede na Baniji i Šamarici vezane su uz ime ovog omiljenog partizanskog borca i komandira. I onda kada su ujesen 1941, jake ustaške snage pošle da počiste Šamaricu, da spale i unište partizansku bazu Vasilja Gaćeše, Nikola je sa svojom patrolom, iako iznenađen, bombama uništio ustašku grupu i donio u Šamaricu 3 puške. I kad su sutradan, sa svih strana ustaško-domobranske snage napale partizanski logor na Šamarici, i kad nisu uspjeli nastala je u narodu Banije pjesma:

Šamarice, oj zelena goro, Ustaše te neće proći skoro.

Maja 1942. u Baniji su djelovale jake partizanske snage, i u svim oslobođenim selima djelovali su organi narodne vlasti, organizacija SKOJ-a i AFŽ-a. Tada po odluci GŠH, Demonja odlazi sa proleterskom četom u Slavoniju, da pomogne borbu tamošnjih partizana.. Već 27. maja on se prebacio preko Save u Slavoniju. Nije prošlo mnogo vremena, a cijela je Slavonija govorila o velikom junaštvu banijskih proletera i njihovom komandiru Nikoli Demonji. Redom su padala neprijateljska uporišta.

Nikola je nizao pobjede: Kamensko, Gojilo, Španovica, Voćin, Ludbreg, Čazma, Čaglin, Pitomača, Đulenovac, Zlatar, Podravska Slatina, Kloštar, Pavlovac i druge. Znao je preobući svoje borce u neprijateljske uniforme i iznenadno upasti u ustaško-domobranske ili njemačke garnizone.

U tim borbama Demonja je komandant bataljona, zamjenik komandanta, i komandant 17. udarne brigade, i komandant 12. udarne slavonske divizije. U borbi kod Voćina, 1943. zamjenik komandanta Demonja skočio je na tenk i uništio ga bombama. Na Čaglinu za nekoliko časova njegova je brigada uništila ustaški puk. Nikolina umješnost u komandiranju i neustrašivost došla je naročito do izražaja u jurišu za oslobođenje Čazme, u Moslavini, 1943., kada je u naletu uništio cijeli njemački bataljun i onesposobio 20 kamiona i zaplijenio 4 topa. Kao komandant divizije, odlikuje se uspješnim rukovođenjem velikim borbenim akcijama, u kojima neprijatelju nanosi velike gubitke: Podgorač, Bodljevina, Grubišno Polje.

Herojski je pao na dužnosti komandanta 12. divizije, potpukovnik, legendarni junak Banije i Slavonije Nikola Demonja, u jurišu, na čelu svoje divizije u Slavonskoj Požegi, 6. septembra 1944. godine.

Narodnim herojem proglašen je 19. juna 1945. godine.