Rođen je 1923. godine u selu kod Prnjavora, Bosna i Hercegovina. Poslije osnovne škole, završio je fotografski zanat. Došao je u Valjevo, gdje je radio kao fotografski radnik. U tom gradu prišao je naprednom radničkom pokretu. Učestvovao je u štrajkovima, demonstracijama i drugim akcijama KPJ. Najviše je radio u SKOJ-u. Poslije okupacije zemlje i početka narodnog ustanka, Sava je izišao iz Valjeva i, preko partijske veze, 18. jula 1941. godine, došao s osam drugova na Rožanj, gdje je boravio dio čete s političkim komesarom Žikicom Jovanovićem Špancem. Grupu je predvodio Sava. Sutradan, 19. jula 1941. godine, ispod visa Proslap, na putu Ljubovija — Pecka, održan je sastanak članova Partije zbog formiranja partijske organizacije. Među članovima ove prve partijske organizacije bio je i Sava.

Na tom prvom partijskom sastanku razmatrana je i vojna aktivnost. Odlučeno je da se napadne žandarmerijska stanica u Peckoj i demolira telefonska centrala Pošte. Na sastanku je odlučeno da se četa podjeli na grupe-desetine. Za rukovodioce ovih grupa bili su određeni članovi Partije. Napad je uspješno izveden. Žandari su se predali, poslije pogibije narednika. Kad je, zbog priliva novih boraca, Azbukovačko-rađevska četa narasla na 350 boraca, formiran je Rađevski partizanski bataljon Valjevskog NOP odreda. U 2. četi novoosnovanog bataljona za političkog komesara određen je Žuča, koji je bio i sekretar partijske organizacije-ćelije.

U početku, partizani su surađivali s četnicima. Kasnije su četnici raskinuli taj sporazum i počeli da napadaju partizane. Kad su četnici, pod komandom Jove Vasića, sudije iz Ljubovije, iznenada napali i razoružali 6. rađevsku četu u Ljuboviji, Štab Valjevskog odreda poslao je 1. i 2. rađevsku četu da napadnu četnike u Ljuboviji i oslobode zarobljene partizane, među kojima je bio i komandir čete Petar Vragolić. Četnici su se nadali napadu partizana, pa su spremno dočekali obje rađevske čete. Partizani su morali da se povuku. U toj borbi zarobljen je Žuča i još nekoliko partizana.

Zarobljene partizane četnici su odveli u Ljuboviju i tamo ih osudili nasmrt. Poslije toga, poveli su ih na Drinu, da ih tamo strijeljaju. Žuća je, vezanih ruku, skočio u Drinu. Kad je već bio blizu druge obale, četnici su ga smrtno pogodili.

Narodnim herojem proglašen je 27. novembra 1953. godine.