Rođen je 6. maja 1920. u Sarajevu, Bosna i Hercegovina, u siromašnoj radničkoj porodici. Osnovnu školu i gimnaziju završio je u rodnom gradu, a 1940. godine upisao se na novootvoreni Poljoprivredno-šumarski fakultet u Sarajevu.

U višim razredima gimnazije uključio se u napredni omladinski pokret, i od početka bio jedan od najaktivnijih omladinaca. S mnogo smisla za organiziranu akciju, uz to hrabar i neustrašiv, Bane Šurbat je u svim akcijama napredne omladine Sarajeva bio među prvima. Zahvaljujući njegovoj upornosti i dovitljivosti i, prije svega, njegovom borbenom duhu, kuća njegovih roditelja u Kovaćevićima ubrzo je postala ilegalno sastajalište i stjecište komunista i skojevaca, koji su radili na obnavljanju naprednog omladinskog pokreta u Sarajevu u cijeloj Bosni i Hercegovini. U SKOJ je primljen krajem 1939, a u KPJ početkom 1941.

godine.

Poslije aprilskog rata, radi na pripremama za oružanu borbu. Dolaskom ustaša, morao se povući u ilegalnost, jer su za njim ustaše raspisale potjernicu.

Kada je počeo ustanak u sarajevskoj oblasti, Bane Šurbat je među prvima stupio u partizanske redove. Najprije se nalazio u partizanskim jedinicama na terenu Semizovca, Vogošće i Srednjeg, a poslije formiranja NOP odreda "Zvijezda" imenovan je za sekretara OK SKOJ-a i člana OK KPJ za "Zvijezdu". Uporedo s obavljanjem ovih partijsko-političkih zadataka, učestvovao je i u borbama koje je izvodio Crnovrški bataljon NOP odreda "Zvijezda". Pokazavši primjernu smjelost i hrabrost u borbama protiv ustaša i Nijemaca, stekao je ubrzo simpatije svih boraca. Posebno se istakao u borbama za oslobođenje Srednjeg i Ljubine, zatim u napadu na Vareš, kao i u borbama protiv četnika, početkom 1942. godine.

Od aprila 1942, Bane je politički komesar 2. čete 1. istočno-bosanskog udarnog bataljona. U više borbi ispoljio je veliku hrabrost i neustrašivost. Prilikom prebacivanja bataljona na lijevu obalu Krivaje, pošto su četnici nešto ranije onesposobili most, on je preplivao reku, postavio daske na stupove i tako omogućio prijelaz bataljona. Nemanju hrabrost pokazao je u borbama kod Vlasenice, 15. juna 1942. godine, kao i kod Gračanice na rijeci Spreči, krajem istog mjeseca.

U 6. istočnobosanskoj brigadi Bane Šurbat bio je poznat kao jedan od najvrednijih političkih komesara i najhrabrijih boraca. Isticao se neustrašivomu u borbama protiv Nijemaca u Sremu — na Filipovom putu i u Bosutskim šumama; protiv četnika na Maleševcima, 28. oktobra 1942; protiv ustaša i Nijemaca, 18. i 19. decembra iste godine na Jelici (Majevica), i kod Han-Krama, 9. marta 1943. godine.

Posebno junačko držanje ispoljio je u borbama s neprijateljem u V neprijateljskoj ofanzivi. Vragolija, Ifsar, Korlat-šuma, selo Zavajit, predio Vijenac i Trovrh — bila su mjesta gdje je Bane Šurbat sa svojom četom nanosio velike gubitke njemačkom okupatoru i njegovim domaćim pomagačima.

Poginuo je 23. maja 1943. godine, na položaju na Trovrhu. Smrtno ranjen, ostao je na brisanom-prostoru između partizanskih i neprijateljskih položaja. Borcima svoje Čete, koji su jurišom pokušavali da ga izvuku, doviknuo je: "Organizirano napadnite, inače badava ginete". To su bile posljednje reci ovog vrsnog borca i omiljenog partizanskog rukovodioca.

Narodnim herojem proglašen je 27. novembra 1953. godine.