Rođen je 19. januara 1916. godine u Bečeju, Vojvodina, u seljačkoj bezemljaškoj porodici. Osnovnu školu, četiri razreda gimnazije i mehaničarski zanat završio je u rodnom mjestu. Postavši metalski radnik, uključuje se u radnički sindikalni pokret. Učestvuje u rasturanju i čitanju HID-a, naprednog časopisa na mađarskom jeziku. U Beogradu se zaposlio 1936. godine. Tu aktivno učestvuje u borbi komunista i ostalih naprednih radnika za prerastanje URS-a u klasnu i revolucionarnu radničku sindikalnu organizaciju, a 1939. godine postaje član KPJ. Zbog revolucionarnog djelovanja, policija ga u maju 1940. hapsi, i Poslije osam mjeseci držanja u policijskom i sudskom istražnom zatvoru, stražarno ga sprovodi u vojsku.

Poslije sloma stare Jugoslavije u aprilskom ratu 1941. godine, Pal se vraća u Beograd, i odmah se uključuje u narodnooslobodilački pokret. Najprije je sekretar Sreskog komiteta SKOJ-a i član Sreskog komiteta KPJ u Zemunu, a 1942. godine postaje i sekretar tog Komiteta. Poslije odluke CK KPJ o priključenju partijske organizacije Zemuna i zemunskog sreza partijskog organizaciji Vojvodine, u julu 1943. godine kooptiran je za člana PK. U tom svojstvu, do marta 1944. godine djeluje u Srijemu i Banatu. Zatim prelazi u Bačku i Baranju, gdje se intenzivnije angažirao u narodnooslobodilačkoj borbi i borio se u ovim dijelovima Vojvodine, koji su se nalazili u teškim uslovima okupacije pod hortijevskom Mađarskom i hitlerovskom Njemačkom. Tu postaje sekretar OK KPJ za Bačku i Baranju, a zatim sekretar Povjereništva PK KPJ za Bačku i Baranju. Na ovoj dužnosti ostaje do oslobođenja Vojvodine, u oktobru 1944. godine.

Poslije oslobođenja Vojvodine, postaje sekretar Okružnog, a zatim Gradskog komiteta KPJ u Novom Sadu. Vijećnik je Vojvodine na III (beogradskom) zasjedanju AVNOJ-a 1945. godine. Na izborima za Ustavotvornu skupštinu, iste godine, izabran je za saveznog narodnog poslanika.

U oslobođenoj zemlji, Pal Šoti je obavljao ove političke i društvene funkcije: rukovodilac kadrovskog odjeljenja Pokrajinskog komiteta KPJ za Vojvodinu, predsjednik Planske komisije APV, potpredsjednik Izvršnog veća Narodne skupštine APV, organizacioni sekretar Pokrajinskog komiteta KPJ za Vojvodinu, član Centralnog komiteta SKJ, član Centralnog komiteta SKS, član Sekretarijata Pokrajinskog komiteta SKV, poslanik Saveznog vijeća Narodne skupštine, poslanik Narodne skupštine Srbije, poslanik Pokrajinskog veća Narodne skupštine APV, član Saveznog odbora Saveznog odbora SSRNJ, član Saveznog odbora SUBNOR, predsjednik Pokrajinskog obra SSRNV, član Predsjedništva SKJ i član Savjeta Federacije. Zbog suprotstavljanja politici SKJ, 1973. godine isključen je iz SKJ i opozvan s funkcije člana Savjeta Federacije.

Bio je rezervni je pukovnik JA. Nosilac je Partizanske spomenice 1941. godine.

Narodnim herojem proglašen je 27. novembra 1953. godine.