Rođen je 14. oktobra 1905. godine u setu Natalincima kod Mladenovca, Srbija. Posle završetka osnovne Škole izučio je metalski zanat. Između dva svjetska rata isticao se u borbi za interese radničke klase, učestvujući u organiziranju radničkih štrajkova, protiv šestojanuarske diktature i eksploatacije radnika. Član Komunističke partije Jugoslavije postao je 1928. godine.

Borbu za slobodu svog naroda i oslobođenje radničke klase povezivao je s internacionalnom borbom radničkog pokreta u svetu. Po odluci KPJ 1935. godine, bio je upućen u SSSR, a 1937. godine našao se medu prvima u Internacionalnim brigadama na bojištima Španije. U ovom ratu bio je neobično hrabar, nekoliko puta je ranjavan i dobio je čin poručnika španske republikanske vojske. Posle poraza španske republike, prešao je u Francusku, a zatim se prebacio u Jugoslaviju, gdje je ilegalno živio u Beogradu do okupacije 1941. godine.

Sutradan posle napada Njemačke na Sovjetski Savez, napustio je svoj ilegalni stan u Beogradu i odmah otišao u Šumadiju, gdje se aktivno uključuje u pripreme za narodni ustanak. Blagojević je bio jedan od najaktivnijih stvaralaca partizanskih jedinica u Šumadiji. On je 1. jula 1941. godine, pri formiranju Prvog šumadijskog odreda, postao njegov prvi komandant. Ovaj odred je pod njegovom komandom vrlo brzo oslobodio veći dio Šumadije, izuzev Kragujevca, Topole i Aranđelovca. Vođene su borbe s Nijemcima i njihovim kvislinzima kod Topole, na Rudniku, na prilazima Kragujevcu, u selima Jankovcu i Baničini. Na svim saobraćajnicama gorili su njemački kamioni, svuda su rasturane žandarmerijske stanice, paljene općine i raste r i van i organi okupatorske i kvislinške vlasti. Blagojević je učio svoje mlade suborce i mlađe drugove, prenoseći im svoja ratna iskustva iz Španije: "Svuda s neprijateljem treba razgovarati preko nišana puške". Ili: "Mi nemamo dovoljno oružja, ali neprijatelj ga ima, i mi ga moramo od njega oteti" Prvi šumadijski odred je, za oko tri mjeseca borbe pod njegovom komandom, razbio okupatorsko-kvislinšku vlast u Šumadiji i izbacio iz stroja oko pet stotina neprijateljskih vojnika.

Noću između dvadeset osmog i dvadeset devetog oktobra 1941, kad se vraćao iz Vrhovnog štaba u Užicu, na putu za Šumadiju, uhvatili su ga četnici Draže Mihailovića, silom izvukli iz voza u Užičkoj Požegi, i poste zvjerskog mučenja ubili iste noći. O mučkom ubojstvu Milana Blagojevića Španca, "Borba", organ Komunističke partije Jugoslavije, tih dana je pisala: "Drug Milan Blagojević pao je kao žrtva onih slugu okupatora koji su razbijati narodnu borbu i u datom času joj zaboli nož u leđa".

Narodnim herojem proglašen je 9. maja 1945. godine.