Rođen je 7. aprila 1915. godine u selu Goraždu, Berane, Crna Gora. Zemljoradnik. U KPJ primljen 1938. godine. U NOB učestvovao od julskog ustanka 1941. Poginuo 22. februara 1942. na Paljskoj kosi, između Mojkovca i Bijelog Polja.

Rođen je u siromašnoj seljačkoj porodici, koja se u cijelom kraju isticala poštenjem i naprednom orijentacijom. Poslije završene osnovne škole, bavi se poljoprivredom na vrlo skromnom imanju. Stariji njegov brat i sestra bili su članovi Komunističke partije, što je uticalo i na Dragomira da se, još u vrlo mladim godinama, opredijeli za napredni omladinski pokret. Prije nego što je (1937) postao član SKOJ-a, učestvuje u akcijama i demonstracijama progresivno orijentirane omladine beranskog sreza. U KPJ je primljen 1938. godine, oproban u revolucionarnim događajima, s već određenim iskustvom.

Zbog učešća u demonstracijama i drugim akcijama, više puta je hapšen. Njegovo držanje na saslušanjima i u zatvoru bilo je nepokolebljivo. To mu je pribavilo ugled i autoritet, naročito među omladinom. Izvršio je svaki partijski zadatak koji mu je povjeren.

Aktivno je učestvovao u pripremama za oružani ustanak. U julskom ustanku se ističe hrabrošću, naročito u napadu na žandarmerijske stanice, a također u borbama za oslobođenje Berana, 17. i 18. jula 1941. godine. Istakao se i u borbama za obranu slobodne teritorije beranskog sreza (krajem jula, i u prvoj polovini augusta 1941). Odlučno i nepokolebljivo je izvršavao zadatke Partije u borbi protiv reakcionara i izdajnika. Novembra 1941, zajedno s Vojom Maslovarićem, upao je u Berane, s ciljem da unište jednog od najvećih protivnika NOP, predsjednika budimske općine Tomicu Čukića, koji je mnoge napredne ljude poslao u smrt i talijanske koncentracione logore. Maslovarić je ubio poznatog izdajnika, između njegovih tjelohranitelja, a Nenadović je bio pored njega, obezbjeđujući mu odstupnicu iz grada. I kasnije se ističe podvizima u ubojstvu špijuna i narodnih izdajnika Ljuba Kokoševića, Dana Pavelica, Miraša Šćekića i drugih.

Kada je formiran Beranski partizanski bataljon, krajem 1941, Nenadović je postao njegov borac. Njegova izvanredna hrabrost potvrdila se u mnogim teškim borbama ovog bataljona prvih mjeseci 1942. godine u Sandžaku. Zahvaljujući borbama Beranskog bataljona, snage narodnooslobodilačkog pokreta u znatnom dijelu Sandžaka uspjele su da izbjegnu najteže udarce neprijatelja. Doprinos svakog borca ovog bataljona bio je veliki. Iskustvo, izdržljivost i hrabrost Nenadovića isticali su se posebno. Herojski jurišajući na četničke položaje, ubijen je neprijateljskim rafalom na Paljskoj kosi, između Mojkovca i Bijelog Polja, 22. februara 1942. godine.

Narodnim herojem je proglašen 27. novembra 1953. godine.