Rođen je 22. oktobra 1915. u Splitu, Hrvatska. Život Vlada Bagata bio je ispunjen neprekidnom revolucionarnom djelatnošću, dosljednom borbom za ideale radničkog pokreta. Još kao mladić: bio je poznat u radu naprednih omladinskih organizacija i u radničkim redovima kao organizator mnogih štrajkova i demonstracija u Splitu. Zbog političke aktivnosti stalno je bio proganjan. To ga je još vise uvjerilo u potrebu nepomirljive borbe za istinu i bolji društveni poredak. U članstvo KPJ primljen je 1939, godine neposredno pred rat, 1940. godine, policija ga hapsi, zajedno s grupom Splićana, i sprovodi na robiju u Lepoglavu.

Zlostavljan i mučen, bio je i fizički veoma iscrpljen. Posle kapitulacije Jugoslavije uprava logora ga pušta, misleći da će, zbog malaksalosti i iznurenosti, uskoro umrijeti. Međutim, na slobodi Vlado dobiva novu energiju i nastavlja politički rad. Organizira i formira nove partijske organizacije. Angažira drugove na prikupljanju oružja i municije i vrši pripreme za oružani ustanak. S prvom grupom boraca u ljeto 1941. godine odlazi na Dinaru. Borio se u Cincarskom partizanskom odredu bataljonu "Vojin Zirojević", u kojem je, juna 1942. godine, postavljen za komesara. Služio je kao primjer dobrog borca i iskrenog komunista u svim borbama u kojima je učestvovao. U toku četvrte neprijateljske ofanzive, februara 1943. godine, kada je 9. dalmatinska divizija napustila Dalmaciju i krenula prema Hercegovini i Crnoj Gori, Bagat je postavljen za komesara novoformiranog štaba Grupe partizanskih odreda Dalmacije. S ostalim rukovodiocima štaba odigrao je značajnu ulogu u ponovnom formiranju partizanskih jedinica, jer je, posle odlaska 9, divizije, ostalo u Dalmaciji svega oko 700 boraca. Njihov broj je neprekidno rastao, a svojim aktivnim djelovanjima partizanske jedinice su nanosile neprijatelju velike gubitke na kopnu i moru.

Poslije kapitulacije Italije, septembra 1943. godine, gotovo cjela dalmatinska obala bila je oslobođena. Čim se ukazala mogućnost za stvaranje mornaričkih jedinica, Bagat u oktobru 1943. godine učestvuje u formiranju Četvrtog pomorsko-obalskog sektora. Izvjesno vrijeme je obavljao dužnost komesara, ali je ubrzo postavljen za partijskog rukovodioca Sektora. Po potrebi, u aprilu 1944. godine, postavljen je za partijskog rukovodioca Drugog pomorsko- obalskog sektora. Kada su jake njemačke snage poduzele operacije zbog zauzimanja dalmatinske obale i ostrva, neke partizanske jedinice su bile primorane da se prebace na ostrva Šoltu, Hvar i Vis. U toj situaciji dolazi do izražaja Bagatova neustrašivost i odvažnost kao rukovodioca i borca. Svojim brodovima on prebacuje borce 1. i 13. dalmatinske brigade na Vis. Do kraja godine, pod njegovim rukovodstvom prebačeno je desetine tisuća zbjegova i ranjenika u Italiju. Kao uzoran komunist, neobično hrabar borac i rukovodilac, bio je cijenjen među svojim borcima. Uživao je povjerenje i veliku popularnost, jer se na svakom mjestu isticao ličnim primjerom.

U maju 1944. godine upućen je na ostrvu Krk da pomogne u organiziranju i učvršćivanju tamošnje partizanske jedinice. U povratku za Dugi otok, u zoru 1. juna, pristao je s čamcem na Olib, ne znajući da su se Nijemci te noći iskrcali na ostrvu. U luci su ga, iz zasjede, dočekali njemački vojnici, otvorili vatru na njegov brod i posadu, koja se sastojala od još tri mornara. Prvim neprijateljskim rafalima posada je bila pobijena. Videći neizbježnu smrt, hrabro i prkosno Bagat se borio do posljednjeg metka. Pogođen rafalom u prsa, pao je na palubu i dalje dajući otpor, sve dok nije izdahnuo.

Narodnim herojem proglašen je 10. septembra 1948. godine.