XI Beleška o autoru Ilija T. Radaković rođen je 6. aprila 1923. godine u selu Jošan - Udbina, Lika. Osnovnu školu je završio na Otriću, gimnaziju u Gospiću, a učiteljsku školu u Petrinji. Član je SKOJ-a od 1938, a KPH (KPJ) od 1941. godine. U NOR-u je bio politkomesar 9. gerilskog odreda (1941), politkomesar bataljona “Marko Orešković” (1942), politkomesar Sjevernodalmatinskog odreda i 5. dalmatinske brigade (1943. i 1944), a od januara 1945. politički komesar 9. dalmatinske divizije u činu potpukovnika. Poslije rata, bio je politkomesar tenkovske divizije (1945. do 1948), politkomesar mehanizovanog korpusa (1948. do 1950), u činu pukovnika; glavni inspektor u Političkoj upravi JNA (1950/51). Poslije završene Više vojne akademije (1951-1953) vojni je izaslanik u Burmi (1954-1957). Od 1957. do 1961. pomoćnik je načelnika II (vojno-obaveštajne) uprave Generalštaba, a od 1961. do 1965. je komandant Gardijske divizije u činu general-majora. Završio je školu operatike. Od 1965. do 1968. je zamjenik načelnika nastavne uprave Generalštaba. Od 1968. do 1970. je pomoćnik komandanta 9. armije u Ljubljani, u činu general-potpukovnika. Od 1970. do 1973. je načelnik planske uprave Generalštaba. Od 1973. do 1978. je načelnik operativne uprave i zamjenik načelnika Generalštaba u činu general-pukovnika. Od 1978. do 1984. je pomoćnik saveznog sekretara za narodnu odbranu, a od 1984. do juna 1985. je zamjenik saveznog sekretara za narodnu odbranu, kada je redovno penzionisan. Bio je član CK SKJ, izabran na XII kongresu. Pored ordena Narodnog heroja i Partizanske spomenice 1941. odlikovan je sa 17 jugoslovenskih ordena i medalja. Nosilac je šest inostranih odlikovanja (poljskog, burmanskog, egipatskog, sovjetskog, bugarskog i talijanskog). Objavio je više radova, od kojih su zapaženiji “Titova misao u strategiji oružane borbe” (“Vojno delo”, 1978), “Kninska operacija - velika pobjeda NOV i POJ” (“Kninska operacija”), “Iskustva iz dejstava IV armije u završnim operacijama 1945” (“Završne operacije”), “Arapsko-izraelski rat 1973” (I uprava, 1974), “Operativno-strategijska iskustva ratova poslije II svjetskog rata”. Iz oblasti pozadinskog obezbjeđenja i planiranja razvoja oružanih snaga, objavio je više radova u časopisima “Pozadina” i “Vojno delo”. Do 1998. godine živeo je u u Beogradu a od tada živi u Kranju. Oženjen je, ima dva sina. Bio je predsjednik Fudbalskog kluba i Jugoslovenskog sportskog društva “Partizan”. Jedan je od osnivača i najaktivnijih članova Društva za istinu o antifašističkoj narodnooslobodilačkoj borbi u Jugoslaviji 1941-1945. i Saveza antifašista Srbije.